7 gedachten over “De Rijswijksche wielerbaan, 1935”

  1. Dat waren nog eens tijden. Geen doping, allemaal dezelfde soort fiets en geen onderlinge afspraken maar slechts één doel. Winnen. De slimste slagersknecht zal misschien stiekem een wat groter tandwieltje achter hebben zitten monteren in zijn vrije middag. Dat tandwieltje moest er dan Zondag avond weer af want dan ging de grote mand er weer op om de volgende dag weer vroeg paraat te kunnen zijn bij de slagerij.

    1. keurig in pak. wat een andere tijd…
      de (rokende!) helpers geven de fiets een vliegende start – niet zo eerlijk voor die jonge jongen.

        1. Roeland, als je harder wil gaan moet je er achter een kleiner kettingwieltje op zetten, niet een grotere. Was het niet zo dat voor de oorlog een kettingkast bij veel fabrikanten iets was waarvoor extra betaald moest worden ? Het is dan niet zo vreemd dat er geen kettingkasten op zitten.
          Gr. Erwin

          1. Een kleiner tandwieltje. Helemaal juist. Ik had het kunnen weten. Als ik aan die race had deelgenomen was ik bepaald niet de grote slimmerik geweest en was ik zeker niet als eerste geëindigd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *