Update van een transportfiets

Met de nadruk op date want het is de fiets van Sandra.
Zij is vandaag jarig en ik heb als cadeautje haar fiets een grote beurt gegeven.

Dat wil zeggen dat ie weer eens helemaal uit elkaar is gehaald en weer opnieuw gelakt waar het nodig was.
Door het schuren en de lagen lak die ik er eerder al op had gezet kwam ik tot de conclusie dat het er wel weer mooier op geworden was.
Het lijkt wel of meerdere lagen lak en tussentijds schuren toch een mooier resultaat geven. Het is niet meteen alsof het zo uit de fabriek komt maar ziet er toch weer wat vetter uit.
De eigenlijke reden voor het groot onderhoud was dat de trapas niet meer helemaal fris was en ook niet origineel. Nou kan dat originele mij niet zo heel veel schelen als het om een trapas gaat maar hij had verkeerde maten.
De kettingkant stak te ver uit waardoor de kettinglijn niet klopte en de andere kant stak ook te ver uit wat voor de vorige eigenaar een reden bleek te zijn om de cranck maar wat naar binnen te buigen.
Die is weer rechtgezet, de pedaal staat dan ook weer recht en de afstand tussen het frame en de beide cranck’s is weer gelijk en sluit mooi aan.

Omdat ik toch al een tijdje bezig was met zoeken naar een geschikte trapas kwam ik ook nog een paar nieuwe konen en een prachtige vernikkelde stofdeksel tegen die ik er natuurlijk ook opgezet heb.
Ik heb ondertussen veel trapassen, cups en konen in mijn handen gehad en merkte op dat de cups het om een of andere reden veel minder te verduren krijgen dan konen.
Het lijkt mij dat, naast slecht onderhoud, fietsen met speling op je trapas de grootste boosdoener is als het om konen gaat. De cups zijn vaak wel “goed ingelopen” maar meestal nog mooi glad. Die heb ik maar laten zitten dus.
Nog een oliepotje in het daarvoor bestemde gaatje geschroefd, olie er op gezet en alles gaat weer rond als een zonnetje.
Het stuur heb ik in de Owatrol gezet. Eerst kaal gemaakt tot op het glimmende ijzer. Owatrol er op en een week laten liggen. Het ziet er prachtig uit. Nou maar eens kijken hoelang het blijft zitten.
Verder kwam ik nog een gebruikte maar zeer goede Engelse ketting tegen en een paar transfers.

Dat met die transfers is nog niet zo eenvoudig. Iedereen die het zag troostte mij met de woorden “het ziet er net écht oud uit! Moet je zo laten joh!” en dat is natuurlijk heel aardig maar ik kan nog steeds niet zeggen dat ik er goed in ben om transfers aan te brengen.
Blijft een uitdaging en ik heb er al weer nieuwe methodes voor verzonnen. Als ik de goede gevonden heb laat ik het weten zodat iedereen daar zijn voordeel mee kan doen.
Voorlopig neem ik de goede raad ter harte zodat jullie op 12 mei het resultaat kunnen bewonderen.
De mooiste beloning voor mijn inspanningen is natuurlijk de brede lach van Sandra samen met de opmerking “het is net of ie trapondersteuning heeft”.

Charles