Enkele weken terug had ik deze mooie nikkelen voornaafjes ontvangen (met dank aan Maurice) afkomstig van Toon Mensinck. Die heeft twee kisten vol ervan. Ze zijn nog van het buisvormig model, waarschijnlijk Duits, die met name in de jaren ’20 en begin ’30 veel zijn toegepast. De reden waarom deze zijn overgebleven is ook duidelijk: het zijn allemaal 40 gaats naven. Prachtig, maar vrijwel onbruikbaar, tenzij je toevallig een 40 gaats transport velg weet te vinden. Wel zijn ze dan weer handig voor onderdelen, zoals de as, conussen, moeren, stofkappen en oliepotjes. Daar ga ik ze ook uiteindelijke voor gebruiken.
Deze lijkt wel wat op de naaf die in mijn vaders transportfiets zit alleen is die zwart en heb ik waarschijnlijk ook een merkje in gevonden
Hier staat niks op?
Prachtig spul!! Echt heel hard en tegelijkertijd taai lagermateriaal.
Is het bekend waar deze naven gemaakt zijn? Ik denk zelf in Duitsland maar dat is alleen maar gebaseerd op de aanwezigheid van een oliepotje inplaats van een gaatje met een klemmetje.
Dat laatste lijkt meer een Engelse manier om de lagers van smeermiddel te voorzien.
Ik vermoed ook Duitsland, want daar komen met name deze buisvormige naven vandaan. Ik ken ze onder andere van Fichtel & Sachs, Union en Pranafa, allemaal Duitse merken. Dat ze 40 gaats zijn is een beetje een puzzel. Ik zou geen merk weten die dat gebruikte behalve Gazelle, maar die had eigen naven.