Na wat kleine correcties met een ijzeren pijp als werktuig voor het richtwerk, werden o.a. de liggende achtervork voor de kettinglijn, de voorvork en het crankstel gericht door Charles. Daarna opbouwen om te bekijken hoe de fiets aanvoelt. Door de zonder-handen-fietsen test kwam hij glansrijk heen. De voorvork stond goed. De wielen stonden in een lijn en de kettinglijn was ook goed. Met andere woorden: de Germaan is kaarsrecht en fietste héérlijk, de missie geslaagd. Bedankt Charles ??
Vervolg op:
– Germaan mohawk van Maarten
– Germaan mohawk van Maurice uit 1941
– Germaan mohawk van Maurice uit 1941 deel 2: Demontage van de voorvork
wat een juweeltje! mooie banden en het mooiste model frame !
Mooi hoor ziet er goed uit
Alleen de voorband ziet er niet helemaal lekker uit
Ik ben benieuwd wat je er van maakt
Heb je er ook een Orrigineel zadel bij ?
Dit is echt de fiets der fietsen! Mooier krijg je het niet.
Het ding fietst ook echt als een zonnetje.
Zeker als je bedenkt hoe de fiets afgeragd was!
Binnenbalhoofdbuis volledig naar de vaantjes, cranckstel krom en getordeerd, crankspie scheef uitgeboord, stuur krom en ga zo nog maar even door.
Maar er is weer leven in geblazen. Het tweede.
De fiets is meteen in de adelstand verheven dus die verslijt niet meer. 🙂
Hallo Charles,
Het ziet ernaar uit dat dit jouw specialiteit is geworden. Doe je dit buigen en richten nu op gevoel en check je vervolgens het resultaat, of is er nog een geheim van de smid? Ben benieuwd!
Groet,
Arnold
Gevoel én een geheim! 🙂
Nou ja, geheim, het is even nadenken. Het heeft mij een paar jaar gekost voordat ik doorhad waar je naar moet kijken. Het begint er mee dat het frame volledig kaal behalve de cups voor de trapas met het trapashuis in de bankschroef wordt geklemd.
Eerst meet ik de kettinglijn van het grote tandwiel. Daarna die van de achternaaf.
Vervolgens spaak ik het achterwiel zo dat als de hartlijn van de velg en die van het frame in elkaars verlengde staan de twee tandwielen dat ook doen.
Dan gaat het achterwiel er in zonder dat de staande achtervork gemonteerd is om te kijken of de gaffels goed staan en of het wiel verticaal goed gericht is.
Daarna controleer ik de voorvork. Die zijn bijna allemaal verkeerd gericht. Dat gaat om millimeters.
De twee vorkpoten moeten goed parallel staan, in het verlengde van de binnenbalhoofbuis én zo dat de hartlijn van het voorwiel precies in het verlengde van de binnenbalhoofdbuis staat.
Dat laatste is te controleren door links en rechts een rei tegen het wiel te leggen en de afstand tussen de binnenbalhoofdbuis en de rei te meten.
En de inbouwbreedte moet natuurlijk kloppen.
Daarna is het nog zaak te controleren of de balhoofdbuis parallel staat met de zadelbuis. Om dat te doen steek ik een lange dikwandige pijp in het balhoofd waar eigenlijk de voorvork hoort. Omdat de buis zo lang is kan goed worden beoordeeld of de twee delen parallel lopen.
Het is zeldzaam maar het kan ook nog zijn dat na al die controles en het gericht de trapas niet precies haaks in het frame zit. Als dat niet zo is komt dat bijna altijd door zware klap.
De slingeringen uit het tandwiel halen en er een rei tegenaan leggen geeft uitsluitsel.
Het lijkt veel werk maar als je de moeite neemt om het uit te voeren dan wordt je beloond met een fiets die volledig in balans is en dat voel je gewoon.
Dus, gevoel én het geheim van de smid! 🙂
Wow Charles, hier heb je duidelijk veel over nagedacht! Jouw methode kun je ook bij het stuur toepassen, ik heb gemerkt dat daar vaak afwijkingen in zitten. En het lijkt me dat wanneer de stalen pijp lang genoeg is, je niet echt veel kracht hoeft uit te oefenen om frame/vork/stuur delen te corrigeren. Dat eigen merk Frankenstein heb je m.i. volledig verdiend!
Groet,
Arnold
ziet er weer super uit,
is tie ook al op de rollerbank geweest?
ben benieuwd wat je op het bord gaat zetten? slager of bakkert???