Het is deze maand 10 jaar sinds ik de bakfiets heb aangeschaft. Al die jaren buiten hebben zijn sporen achtergelaten, dus is het weer tijd voor een grondige restauratie.
Als eerste de bak aanpakken. De zijpanelen waren vorig jaar al aan het rotten aan de onderkant. Geschikte planken ervoor vinden in die maat was nogal een zoektocht. Breder dan 20cm vind je bijna niet, zeker niet als je een specifieke houtsoort zoekt. Behalve timmerpanelen (verlijmd) maar die zijn niet geschikt voor buiten toepassingen. De leverancier waar ik het hout 10 jaar eerder van kocht levert niet meer aan particulieren. Uiteindelijk bij Houtex in Waddinxveen twee panelen van oregon pine op maat laten schaven. Dat is ook wat beter bestand tegen schimmel dan grenen (vooral het spint hout). Het kostte wel bijna hetzelfde als het hout voor de hele bak 10 jaar geleden, maar dat komt door het schaafwerk wat gewoon prijzig is. Ik twijfelde nog even om een hele nieuwe bak te maken, wat niet perse veel meer werk is.
Zo ziet de rot er van de buitenkant uit, waar vocht tussen de bodem en de zijpanelen zat (ook met zeil erover):
Aan de binnenkant zie er er nog veel ernstiger uit:
De bodem blijkt nog niet aangetast. Ik ga die nog goed inspecteren en behandelen.
De nieuwe zijpanelen. Ik heb alvast de bovenrand afgeschuind (10 graden):
Hallo Jeroen,
Je hebt een prachtige bakfiets die het zeker waard is om goed te worden onderhouden. Nu ga je de zijpanelen van de bak vernieuwen, maar op de voorlaatste foto valt me op dat de panelen van de bodem behoorlijk zijn krom getrokken. Zo ontstaat er ruimte waar vocht in kan blijven zitten, wat weer het begin van nieuwe rot kan zijn.
Dit kromtrekken kun je ondervangen door met smallere delen te werken, de helft van wat je nu hebt gebruikt. Die hebben veel minder neiging tot kromtrekken. De delen monteer je dan om en om, dwz het ene deel het de hart kant naar boven, en het deel ernaast met de hartkant naar beneden. Eventueel werken van het hout wordt dan door de delen zelf gecompenseerd. En je krijgt er ook een sterkere bodem mee. Succes met je klus!
Groet, Arnold
Klopt. Als ik een nieuwe bodem zou bouwen zou ik ook zeker smaller plankjes gebruiken. En zeker geen mes/groef, dat is nergens voor nodig en daar blijft ook makkelijker vocht in staan.
Als ik een nieuwe bak zou bouwen, zou ik accoya gebruiken. Dat is wel prijzig, maar dan hoef ik nooit meer een nieuwe bak te bouwen, aangezien dat door de behandeling vele malen langer meegaat (en trekt ook niet krom). Voor nu heeft mijn voorkeur zoveel mogelijk van de bak behouden. Het hout is mooi verouderd, en zolang het niet rot is vind ik het zonde om het weg te doen.
bij mijn bakkersbak is de bodem tussen de plankjes open kieren van een centimeter makkelijk schoonmaken en zeker handig als het
nat zou worden
Hallo Ronald,
Slim, behalve makkelijk schoonmaken kan er zo geen water in je bak blijven staan. Hout, onverschillig welke soort, heeft de pest aan veel en vooral langdurig vocht. Je kunt lakken/beitsen wat je wilt maar langdurig vocht, en vooral sneeuw (als we dat nog meemaken) zijn funest.
groet,
Arnold
Zowiezo ga ik ook geen bootlak meer gebruiken, zeker niet op kaal hout. Dat is helemaal niet duurzaam, en ellendig veel werk. Ik heb na twee jaar de bootlak moeten strippen, omdat toen het hout ernstig aan het aantasten was. Toen behandeld met ontweringswater, een gronding gebruik en opnieuw in de bootlak (4 lagen met tussentijds schuren). Bootlak moet je eigenlijk minstens eens per jaar opnieuw doen, schuren en lakken en dan een paar lagen. Op verschillende plekken is het los aan het laten, of aan het barsten.
Ik gebruik nu liever danish oil (beter dan gekookte lijnolie, en mooiere finish). Dat is ook jaarlijks bijwerken, maar dan gewoon even met een lap inwrijven, te veel afnemen en klaar. Dat trekt ook het hout in, waardoor het hout beter beschermd wordt, en het niet loslaat.
Dit was het resultaat van bootlak kaal op het hout na 2 jaar buiten:
https://projectbakfiets.blogspot.com/2015/04/het-is-alweer-even-sinds-de-laatste-blog.html?view=magazine
P.s. dat was ook met zeil erover, maar nog geen ondersteuning van het zeil. Daardoor bleef er water op staan, wat ook bijdroeg aan de aantasting van de platte delen van de zijpanelen.
ik heb bootlak op vuren tuinmeubels gebruikt.(was het enige wat ik tuin kon vinden in het land waar ik woonde)
eerste laag 75% thinner 25% lak.
tweede en derde laag gelijk.
daarna 2 lagen 50/50
gevolgd door 2 lagen 25% thinner 75% lak
en als laatste 2 lagen alleen lak.
deze meubels hebben meer dan 10 jaar buiten gestaan, alleen in de onderste centimeter van de poten zag ik verkleuring maar geen rot.
bootlak is het hour goed mee te conserveren, helemaal als er geen zeewater over komt.
Maar dat was vast niet op een plek waar het hout 6 maanden in het jaar constant vochtig blijft. En dat is het funeste voor hout in Nederlands klimaat, helemaal op een schaduwplek.
Ik heb het strikt volgens de handleiding gedaan (1 laag 50/50, 1 laag 75/25, 1 laag 85/15 en 4 lagen 100/0, met schuren volgens handleiding). Na 2 jaar buiten was het hout zwart aangetast op veel plekken onder de laag, zie: http://projectbakfiets.blogspot.com/2015/04/het-is-alweer-even-sinds-de-laatste-blog.html?view=magazine Toen alles weggeschuurd tot blank hout, eerst Epifanes grondlak, toen opnieuw opgebouwd met bootlak. Dat hielt het langer uit.
tja buiten staan is achteruit gang
maar opzich (op de foto dan) ziet het er niet heel slecht uit
maar gewoon vervangen is de beste optie indd
en hopelijk heb je geen kleur verschil dat vind ik zelf altijd wel erg vervelend
ander onderwerp hoe zit het met je banden die toen lek werden gestoken?
Al een tijd niets meer aan de hand. Maar het leek erop dat er mogelijk wat anders aan de hand was. De binnenbanden zaten vol met kleine micro scheurtjes. Het is wel heel typisch dat de een na de ander lek ging, zonder erop te hebben gereden.
Accoya is chemisch gemodificeerd naaldhout, het is licht, het werkt nauwelijks, en inderdaad prijzig ten opzichte van regulier naaldhout. Ik zou het beitsen voor gebruik buiten. Wel alle zijden beitsen, dus ook de onderkant, en vooral de kopse kanten.