De fiets is eindelijk af. Niet geheel een toprestauratie naar mijn behoren, maar voor verlopig goed rijdbaar en lekker in de verf.
In het begin vond ik het een licht fietsje naar mate de fiets completer werd, werd de fiets ook steeds zwaarder. De cranck is niet origineel van de fiets, maar ik vond ‘m wel er mooi bij passen. De trappers zijn van Brighton, maar naar mijn idee toch net iets te groot of grof voor deze fiets.
Het zadel is van Lohmann.
En een glas reflector ( omdat er toch al een gat zat in het spatbord).
De banden zijn van het Belgische merk Cardigen, via Ronald Gouda verkregen.
Wel moet ik zeggen dat wanneer er een wat bredere band op zit, zoals de bekende 28 x 1 3/4″, dan heeft de fiets wel een andere smoel. Maar deze banden zijn ook wel wat sierlijker. Affijn je moet af en toe wat proberen. Dit is de eerste rijdbare fiets na mij Eysink, dus wel even wennen met terugtrap rem. Ook even weer wat anders dan doortrappen, wat ik nu aardig gewent ben door het drukke verkeer.
Ronald
Eerdere artikelen:
– Jaren ’20 transportfiets op marktplaats
– Mogelijk jaren ’20 transportfiets van Ronald
– Stokvis/Nederlandsch Kroon van Ronald deel 3: lak en transfers
– Stokvis/Nederlandsch Kroon van Ronald deel 4: rek gefikst
Een fraai resultaat Ronald! En welkom in het land der fietsen met remmen. Je zult toch gauw merken dat het een stuk relaxter fietst 🙂 Alleen niet te hard remmen, want dan zijn die banden zo op 😉 Ik vind die banden er fraai op staan. Vrij veel transportfietsen waren oorspronkelijk met 28 x 1 5/8″ en zelfs ook met 28 x 1 1/2″ banden uitgerust, dus wat dunnere banden is helemaal niet verkeerd. Het bouwjaar van deze fiets blijft helaas nog wel een raadsel. Het frame lijkt kwa bouw veel op mijn fiets uit 1924, maar het framenummer zou meer rond 1930 plaatsen.
ja de pedalen zijn nog wel een dingetje,
maar dat heb ik ook wel bij de maxwell waar ik op originele afbeeldingen dit toch wel ziet dus , het cranckstel dus nikkel en de trappers zwart , misschien de achterliggende gedachtte dat trappers uiteindelijk het vuilst worden.
maar ik vond ze zelf iets te groot dus ben daar nog niet helemaal uit.
ja de banden ben ik wel content mee , vandaag een wat langere proefrit
Day ziet er mooi uit??
Prachtige fiets ; en het rek vind ik ook zeer mooi , enigste puntje vind ik deze[overigens pracht] pedalen die geheel zwart zijn terwijl de crancks nikkel of chroom zijn
Persoonlijk vind ik de nikkelen crabk met het zwarte blad juist wel leuk
Dat is wat meer speels opgebouwd ipv in 1 kleur crabk en pedaal zoals we dit vaker zien
Weer een mooie fiets met banden van Carideng en pedalen van Brampton.
Die grote pedalen zijn eigenlijk wel leuk. Net flaporen. 🙂
De kenmerken van dergelijke vroege transportfietsen zijn misschien te vangen met de gedachte dat het doorontwikkelde toerfietsen zijn.
Nog niet van die hele brede liggende achtervorken en bijbehorende lange trapassen.
Smalle velgen van 39mm en spatborden van 60 of 65mm in plaats van de latere 70mm.
En ook grotere voortandwielen zoals hier ook gemonteerd.
Alles bij alles lijkt het mij een goede benadering van ‘de geest van de tijd’.
Kwa spatborden kom ik in de oude folders van jaren ’20 en eerder niet smaller tegen dan 70mm. Zelfs ook 80mm, zie bijvoorbeeld deze uit 1925: https://www.transportfiets.net/wp-content/uploads/A_Druyf_1925_p32.png Al wordt de maat lang niet altijd genoemd, en vaak alleen “extra breed” of “zware spatborden”.