Vorige week had ik een ongelukje met de Joka/Magneet stafiets. Die stond niet stabiel genoeg, en viel om, waarbij een van de houten handvatten versplinterde.
Nu heb ik handvatten genoeg ter vervanging, maar niet precies dit houten model. Al zal die er niet mee uit de fabriek zijn gekomen, verander ik liever niet van stijl handvat, omdat dit nou juist een van de kenmerken is wat hem herkenbaar maakt. Ik zou een nieuw exemplaar kunnen maken, maar dat zou niet matchen met de ander kwa uiterlijk. Ik kon ook geen ander exemplaar vinden, dus maar besloten het handvat te repareren.
Dat ging in eerste instantie best aardig. De tientallen stukken in elkaar gelijmd, met Pattex secondenlijm, in gel vorm. Alleen aan de achterkant ontbrak nog wel wat, omdat het daar zo versplinterd was dat ik niet alles terug kon vinden.
Het meest beschadigde deel heb ik verwijderd, en een stukje essenhout op maat gemaakt en ingelijmd, en vervolgens netjes afgewerkt. Wat kieren die nog open waren heb ik gevuld met een mengsel van lijm een houtvijlsel.
Ik heb nog getracht het reparatie stukje wat meer te laten lijken op de rest, door het met een vuile lap in te wrijven. Maar de dichtere delen van de jaarringen nemen het vuil niet op. Maar goed, dit komt toch aan de onderkant, dus zal niet zo opvallen. Het voelt nu in ieder geval weer goed in de hand.
Jeroen
vakwerk!; zal het handvat wel heel blijven bij het monteren ? ik ben benieuwd naar foto,s van het resultaat na montage
Ja, hij is nu eigenlijk sterker dan hij was. Ik moet wel even het stuur schoonmaken van lijmresten, zodat hij er makkelijk op schuift. En dan weer vastlijmen.
Dat heb je mooi gerepareerd.
Het is altijd leuk dat dergelijke details bewaard blijven.
Een van mijn houten handvatten is ook eens open gaan staan door werking van het hout. Dat heb ik toen ook opgevuld met zaagsel en houtlijm. Dat werkt zo goed dat je het niet eens meer voelt.
Nou ja, fijn dat die van jou weer mee kan. 🙂
Jep, repareren waar mogelijk is toch het fijnst. Toen hij net gevallen was dacht ik dat het onbegonnen werk was, omdat hij zo versplinterd was. Maar gelukkig was het nog prima te doen. Hij zit nu weer op de fiets, de lijm moet nog even uitharden.
Mooi gemaakt Jeroen, en wat mij betreft heeft het juist iets extra’s, dat je kunt zien dat er later een stukje op gezet is. Ik begrijp ook wel dat je het niet te veel wilt laten afsteken tegen de rest.