Het frame met de doorgetrokken split in het trapashuis is inmiddels weer een fiets. Nog zonder spatborden, rek en licht maar ik kan er mee fietsen. Dit is ook weer zo’n frame wat door mij uit het papier is gehaald. Het frame en alle draaiende delen zijn ongebruikt alleen de banden niet. 😄
Het frame had een hoogte van 58cm. Daar is 8cm aan toegevoegd en is nu dus 66cm. De afstand tussen de parallelle buizen is gelijk aan die van de Estafette terwijl dat frame een hoogte van 70cm heeft. De oorzaak zit in de onderste balhoofdlug. Die is bij de Estafette zo gebouwd dat er een afstand zit tussen de buis naar het trapashuis en de onderste parallelle buis die groter is dan bij dit frame. Om de afstand tussen de buizen niet al te groot te laten worden heb ik dit frame ‘slechts’ tot 66cm verhoogd. De wielen hebben velgen van 39mm breed en zijn gespaakt met spaak 12. De achternaaf is een vernikkelde Torpedo van 1940 met een gestempelde 3 wat wil zeggen dat de spaakgaten groot genoeg zijn voor spaak 12.
De voornaaf, een buismodel, heeft ook spaakgaten waar spaak 12 in past dus die heb er ook voor gebruikt.
De spatborden heb ik al maar moeten nog gemonteerd worden. Het rek moet ik nog zoeken.
Het gat in de kroon van de voorvork is niet doorgeboord en dat suggereert dat er een rek zonder bevestiging aan de kroon voor bedacht is. Dat moet ik dus nog vinden.
Het zijn allemaal ongebruikte onderdelen en het fietst dan ook zo. Als een nieuwe fiets.
Het was duidelijk dat er nog nooit wielen in gezeten hadden want alles moest gericht worden.
Om de kettinglijn te laten kloppen is het achterwiel paraplu gespaakt en de achtervork iets naar de ketting toe gericht.
De geografie van het frame maakt samen met de hoogte en de vorm van de voorvork dat de fiets heel fijn in balans is.
De verlenging van de binnenbalhoofdbuis is goed gelukt. Er zitten nog een paar moleculen lucht tussen de buis en de binnenkant van de borgmoer van het balhoofd😎
Charles
Hallo Charles,
Dit vind ik weer een mooi stuk vakwerk. Zou hetgeen waar jij allemaal rekening mee houdt bij de (ver)bouw van een frame vroeger ook zo zijn geweest? Wellicht met uitzondering van de grote merken van destijds waag ik dat te betwijfelen.
Groet,
Arnold
Hoi Arnold,
Er zijn oude zwart/wit beelden op YouTube te vinden waar te zien is dat er wel aandacht werd besteed aan het richten van frames.
Dat werd dus zeker wel gedaan maar een dingetje waar eigenlijk een beetje de hand mee werd gelicht is de kettinglijn.
Verder stel ik mij voor dat er door gebruikers van transportfietsen niet al te veel aandacht werd besteed aan het in lijn staan van de wielen of de kettinglijn. Het ligt er ook maar net aan bij welke fietsenmaker de fiets rijklaar werd gemaakt en daar verder onderhouden werd.
Gebruikers zullen zelf het onderhoud vaak voor hun rekening hebben genomen en die hadden na een dag hard werken vast wel wat anders te doen dan voor hun lol de hele fiets te demonteren.
Transportfietsen zijn gebouwd als werkpaarden die door ons zijn verheven in de adelstand. Van werkpaard naar renpaard.
De tegenstrijdigheid komt voort uit de manier waarop we tegenwoordig denken over efficiëntie en commercie. Ik probeer het grammenjagen niet alleen te relativeren met argumenten maar door te zeggen dat het gewoon lekker voelt om op zo’n zware fiets te zitten waar je van weet dat er alles aan gedaan is om het zo soepel mogelijk te laten draaien.
De snelheid waarmee ik mij dan voortbeweeg is van geen enkel belang. 🙂
Leuk voorbeeld om aan te geven hoe vroeger met transportfietsen werd om gesprongen: Kestein monteerde extra brede spatborden (80mm) en vorken, ter voorkoming van aanlopen van de wielen door slagen in de velgen: “De ruimte tuschen wielen en vorken is zoo groot mogelijk, zoodat bij voorkomende aanrijdingen de slingerende wielen niet kunnen schaven en zoodoende ook vermeden wordt, dat de banden beschadigd worden.”
Ik rij graag op een fiets die soepel loopt, en waar ieder kraakje en hobbeltje eruit is. Gewoon alleen al omdat ik me daar dan snel aan ga ergeren. De fiets hoeft niet heel hard (al ga ik alsnog veel sneller dan de gemiddelde fietser, en een redelijk deel van de e-bikes), maar hij moet wel lekker soepel en comfortabel rijden, zonder onnodige weerstand. Gewoon goed onderhouden, dan gaat hij ook langer mee.
Gewicht en snelheid spelen bij mijn 26 x 2 inch luxe-paard ook geen enkele rol, anders had ik racefietsen als hobby moeten kiezen. Maar ik probeer wel te letten op een recht frame, in lijn staande wielen en en een goede kettinglijn. Als alles klopt dan voel je dat bij het rijden.
Groet,
Arnold