Hier is enorm veel werk aan besteed. De Juncker van Davy Sleijster waar we eerder over schreven is af. De transportfiets uit 1958 is weer als nieuw.
Hiervoor is de fiets geheel uit elkaar gehaald, alle onderdelen zijn geschuurd of gezandstraald.
Het frame is is voorzien van poedercoating.
Het chroomwerk (zadelpen, tandwielen, stuur met draaiende delen) is opnieuw aangebracht.
“Als je het laat schuren betaal je per minuut à 1,30. Het verchromen betaal je per centimeter. Dus is zeker de moeite waard om zelf te schuren. Je wordt wel drie keer naar huis gestuurd voor het goed is gekeurd…”
De spaken zijn nieuw, evenals ketting en en achtertandwiel.
Het resultaat is fantastisch.
De fiets staat inmiddels weer op Marktplaats. Eigenlijk is de fiets niet te koop, maar je weet maar nooit. En ik wil de prijs niet opdrijven, maar een moderne fiets van deze kwaliteit kost ruim 1.000 euro… Deze fiets is uniek. Hier bestaat geen tweede exemplaar van en reken maar dat er veel handwerk in is gaan zitten!
strakke fiets!
waar heb je de losse onderdelen vandaan (merkplaatje, spaken e.d.)?
en hoeveel heeft het aan materiaal gekost als ik vragen mag?
en wat kostte het poedercoaten?
en het verchromen?
waar kun je dat laten doen?
veel fietsplezier, erik
en nog een vraag. ik weet het merk van mijn fiets niet. hoe wist je dat het een juncker was?
nieuw project?
http://fiets.marktplaats.nl/oldtimers/98047836-opknapper-transportfiets.html
Hallo Erik,
Zal beginnen met de onderdelen. Je zult toch echt geduld moeten hebben met zoeken en marktplaats en dergelijke goed in de gaten houden.
Spaken zijn wel te krijgen kijk eens bij het mannetje hier vind je ze vast wel. En vaak kan een fietsenmaker ze ook wel voor je bestellen maar zorg er wel voor dat je er van het voor en achterwiel 1 heel er uit krijgt voor de juiste lengt en dikte.
Ook op een markt komt je wel eens wat tegen. En dan oldtimer beursen.
Wat betreft het merk wist ik gelijk al. Ik heb mijn fiets bij een fietsenmaker gekocht die wou hem eerst zelf opknapen maar naar lang zeuren en elke week en elke week een bezoekje doen toch kunnen kopen.
Het balhoofdplaatje zat er al op ook op het achterspatbord zat er een op. Ook heb ik een framenummer gevonden deze staat op de achterbrug op het gedeeldtevan de remhevel. Maar ook dit verschilt van merk.
Toen contact gezocht met iemand van de site http://www.oudefiets.nl
Vaak kunnen deze mensen je al een stuk op weg helpen
Maar deze was niet meer heel dus ook op zoek naar een verzamelaar die er een over heeft.
Het poedercoaten is niet goedkoop. Ga eens lang een fietsfabriek deze kan je vaak wel verder helpen.
Het chroomwerk is zeer prijzig Denk maar aan een €170 zonder schuurwerk als je dat laat doen is het niet leuk meer.
Al met al is het een leuk werk om alles bij elkaar tekrijgen.
Maar je moet het ook niet in een week klaar hebben. Zelf heb er iets meer als een jaar over gedaan.
Groeten Davy Sleijster
Echt heel mooi!
Ik heb ook zo een Juncker, uit 1956.
Op Marktplaats is net ook een Juncker transportfiets verschenen. Hij lijkt erg op de bovenstaande fiets, alleen ongerestaureerd, met originele lak en transfers.
http://fiets.marktplaats.nl/oldtimers/99057642-transportfiets-juncker.html
De achterspatbordbeentjes hebben een typerende buiging bij de as. Wellicht is een Juncker hieraan te herkennen.
Uit de dateringswijzer:
Over Juncker framenummers is weinig bekend. Voor de oorlog bestonden deze uit vier cijfers en een letter. Na de oorlog kwam daar een tweede gecodeerde nummerserie bij, bestaand uit nummers van zes of zeven cijfers.
Vanaf 1955 hadden alle fietsen een framenummer met een letter in het begin. Deze letters lopen van A in 1955 t/m H in ongeveer 1960. Daarna volgde een serie bestaande uit zes cijfers (van 0 tot ca. 200.000).
Tussen 1968 en 1971 hadden de fietsen van Juncker , Simplex en Locomotief een gecodeerd framenummer van zes cijfers met daarvoor de letter G of L. Daarna werden de framenummers van Gazelle gebruikt.
Met vriendelijke groet,
Bas
Het frame nummer is niet makkelijk te vinden .
Het frame nummer van mijn juncker is A74260.
Hallo, 11 jaar na deze post kom ik er achter dat ik deze fiets vorige week in het dirp Reutum heb gekocht.
Mooi dat die weer een nieuwe liefhebber heeft gevonden. Heb je foto’s van hoe hij nu is, eventueel voor een nieuw artikel (kan ingezonden worden naar redactie@transportfiets.net). Altijd benieuwd naar wat er van fietsen is geworden die een tijd geleden op de site zijn gepost.
Ik zal foto’s maken en een stukje schrijven over de bevindingen tijdens het rijbaar maken van de fiets. En waarschijnlijk ook nog wel wat vragen stellen.
Nou de fiets is niet meer inmijn bezit. Hij is nog wel in de beurt. De nieuwe eigenaar was erg onder de indruk in welke staat hij is. Nu maar hopen dat hij ook zo blijft. Kan nu snel weer verder met het project Long John.
Beste Davy,
Zelf ben ik ook bezig met de restauratie van een Juncker.
Jij hebt schitterend werk geleverd bij de jouwe!Bravo!
Het framenummer van de mijne is A73310, dus volgens mij net iets ouder dan jouw project. Ik ga de mijne ook niet zodanig restaureren dat ik aan het verchromen sla, maar behoud de originele lak en schuur roest weg waar nodig.
Ik ben alleen wel hard op zoek naar de witte transportbanden die onder jouw Juncker zitten. Kan je me helpen in mijn zoektocht??
alvast hartelijk dank!
hallo
ik heb ook een transportfiets maar ik zou graag weten war je wittebanden kunt krijgen
mvg kees
Davy zit het balhoofdplaatje bij de Junker op de orginele plaats?
Had Junker die niet in het midden? .
Dit is waar hij op mijn voormalige Juncker zit:
http://flickr.com/photos/transportfiets/2722957001/
hallo
bas dat kan dat het balhoofdplaatje daar zit maar de mijne niet die zit zo als davy het heeft
mvg
Balhoofdplaatje zit op de orginelen plaats heb hem netjes los gemaakt en opnieuw bevestigt op de originelen manier door gebruik te maken van een aantal spietjes
Hoi Davy, is je fiets nog te koop?
Hoor graag, vr groet
Eugène
0652441229
leuk hier een degelijke transsport fiets van juncker te zien. mijn man heeft ook een juncker fiets maar dan een tourfiets. deze is ruim 40 jaar oud en ziet er nog goed uit met de originele banden en alle andere onderdelen inclusief origineel slot.
Deze wordt niet meer gebruikt maar weg doen wil die niet(sentimentaliteit).
ik heb een dames fiets uit 1944 van Juncker. Ik ben op zoek naar oude achterlicht en voorlicht.
Weet u waar ik die kopen kan.
Hoi Marie-Therese,
Heb je een mooie foto van je fiets gemaakt?
Dan kan ik beter beoordelen wat het er voor een is.
Fotootje moet voor jou geen probleem zijn, toch?
Misschien heb ik nog wel iets in de schuur liggen wat er bij hoort.
Groetjes van mij
Charles Waagenaar
hallo,
wat betaal je ongeveer per cm bij het vergromen
heb een oude gazelle en wilde het tandwiel laten vergromen,
en waar kan je dit laten doen?
alvast bedankt!
groetjes vincent
Hallo, Vincent
Als het hier om een transportfiets gaat, niet verchromen. Transportfietsen moesten simpel, sterk en niet te duur zijn, dus de onderdelen waren vernikkeld of zwart gelakt, niet verchroomd (op een heel enkele naoorlogse uitzondering na). Er zaten ook nooit biezen op de lak van een transportfiets. Voor de rest hangt het er vanaf hoe oud je fiets is, het chroom is na 1930 in gebruik gekomen, daarvoor werd er alleen vernikkeld. Wat betreft de kosten, die zijn hoog (afhankelijk van de staat van het te verchromen materiaal). Er zit erg veel werk in de voorbereidingen. De delen moeten geslepen en gepolijst worden tot het materiaal spiegelglad is. Als de roestputjes niet helemaal weg te slijpen zijn, moet het onderdeel eerst verkoperd worden om ze op te vullen en weer gepolijst worden. Daarna gaat er een nikkellaag overheen en dan het chroom. Ik geloof dat het al gauw voor een rechter crank op kan lopen tot €70,- . Waar je het kan laten doen hangt natuurlijk ook af waar je in nederland woont. Hier in Amsterdam kan je terecht bij Heijchroom op de Rôneweg. Deze firma adverteerd ook in oldtimer tijdschriften en heeft een goede naam. Maar reken er op de hoofdprijs te betalen, ze zijn niet de goedkoopste. In de Kanaalstraat zit ook nog een verchromerij. Deze schijnt wat goedkoper te zijn, maar wat ik heb gehoord is dat sinds de zoon het over heeft genomen de kwaliteit achteruit is gegaan. Op de website van Heijchroom staat trouwens een artikel uit een oldtimertijdschrift over de firma. Hier wordt het een en ander over het verchroomproces verteld. gr. Erwin
Wel een tikje vreemd om zoveel tijd, geld en moeite te besteden aan het laten verchromen van het gearingblad plus crank, als het naderhand goeddeels geobscureerd wordt door zo een onding als een kettingkast. Putjes in het staal zijn juist een prima ondergrond voor menie ( hoe ruwer hoe beter – daarom is borstelen ook beter dan gladschuren), waarna het solide ogend de kleur middelgrijs of zwart gegeven kan worden. Veel authentieker en bovendien eenvoudiger bij te werken als de tand des tijds weer toeslaat.
Mvg
Menno
dat is dus het verswchil tussen restaureren en opknappen mvrgrt
richard van vuren zegt:
06/20/2012 om 16:29
dat is dus het verswchil tussen restaureren en opknappen mvrgrt
——————————————————————————————-
Beantwoorden*
Terugbrengen in een staat van luxe waarin de betreffende fiets oorspronkelijk nooit verkeerd heeft, heet geen restaureren doch veelal louter kitsch produceren.
Een karige bakker of slager uit de vooroorlogse crisistijd zou immers wel gek zijn om zijn zuurverdiende centjes te spenderen aan verchroomde transportfietsen. Het moest allemaal zo goedkoop mogelijk en ieder dubbeltje en iedere cent werd omgedraaid in die tijd.
Vandaar ook dat de doortrapper uitgevonden is. Zo had de slager tenminste geen extra kosten voor onderhoud betreffende de remnaaf. Een doortrapper werkt immers altijd. Geen omkijken naar.
Tenzij de slagersjongen zwak, ziek of misselijk was, want dan kon de zware lading wel eens verloren gaan op het drukke kruispunt.
Zuinigheid en vlijt, was echter het alom geldende devies, destijds.
Vandaar ook dat men koos voor een All Weather design, al was het maar om de klanten niet het idee te geven dat er overmatige winst gemaakt werd, want dan kon de klant wel eens een concurrent gaan prefereren.
In die dagen van schrijnende soberheid , lette men immers op alles.
Mvg
Menno
dat is wel erg zwart / wit gesteld , want ook in die tijd waren er uitvoeringen met vernikkelde / verchroomde trapstellen , pedalen en sturen zoals ook op diverse oude afbeeldingen en folders terug te vinden is op deze site en er zijn altijd al verschillen geweest tussen arm en rijk ,ook in crisistijd , dus niet alles was zwart en gelakt , kijk de een kiest voor een transportfiets in een superblinkende nieuwstaat[waarom als iemand er zoveel tijd energie en geld in heeft gestoken dat dan maar kitch noemen ?] , en ziet em het liefst zoals ie ooit uit de fabriek kwam en koestert die staat , een ander knapt em op zodat ie er gebruik van kam maken en minder nauw hoeft te kijken ; ieder zijn meug
Hoi, Richard
In alle prijscouranten voor “onderdeelen en toebehoren” uit de jaren dertig die ik heb (Gazelle, Empo, Juncker, Simplex, Fongers, Eysink) staat geen enkel verchroomd transport onderdeel. De typische transport onderdelen zijn allemaal of nikkel of zwart, geen chroom.
Gr. Erwin
dit restauratieverhaal gaat ook over een juncker van 1958 ; toen werd er wel verchroomd , dus is het wat mij betreft geen kitch toch ?
Deze vink ok wel schoon, eiklijk, toch?
http://www.transportfiets.net/2011/07/15/weer-een-mooie-fiets-de-weg-op/
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
tja ; deze had ik nooit weg moeten doen ;[ licht jaloerse ] ZUCHT
richard van vuren zegt:
06/21/2012 om 06:29
dat is wel erg zwart / wit gesteld , want ook in die tijd waren er uitvoeringen met vernikkelde / verchroomde trapstellen , pedalen en sturen zoals ook op diverse oude afbeeldingen en folders terug te vinden is op deze site en er zijn altijd al verschillen geweest tussen arm en rijk ,ook in crisistijd , dus niet alles was zwart en gelakt , kijk de een kiest voor een transportfiets in een superblinkende nieuwstaat[waarom als iemand er zoveel tijd energie en geld in heeft gestoken dat dan maar kitch noemen ?] , en ziet em het liefst zoals ie ooit uit de fabriek kwam en koestert die staat , een ander knapt em op zodat ie er gebruik van kam maken en minder nauw hoeft te kijken ; ieder zijn meug
———————————————————————–
————————————————————-
————————————————-
————————————-
Verschil tussen arm en rijk ? Tja, dat is van alle tijden.
Hoe meer crisis hoe meer rijkdom bij enkelen. Dat is immers een adherent gegeven, want geld verdampt namelijk niet, zoals weleens gesteld wordt, doch verschuift.
Louter de wanverdeling is namelijk de oorzaak van de onbalans en de aldus schijnbare schaarste.
En als een Surinamer, die zich op bekend karakteristieke wijze wenst te onderscheiden, een algeheel verguld rijwielexemplaar met geglitterde roze banden zou willen bestellen, dan zal er altijd wel een fabrikant te vinden zijn die aan die klantenwens zou willen voldoen. Over smaak valt niet te twisten, nietwaar…
In Indonesië bijvoorbeeld, beschouwt het verhoudingsgewijs overmatig welgestelde deel der bevolking het zelfs als een bijzonder genoegen om het contrast zo groot mogelijk te laten zijn en dus bijvoorbeeld ongegeneerd met ingelegde diamanten op de pantoffels te paraderen, terwijl een aanzienlijk deel van de bevolking zijn onderkomen dient te vinden op en rond de vuilnisbelt.
Maar ja, gelukkig zijn wij Hollanders over het algemeen wat nuchterder van geest.
Hiermee wil overigens niet gezegd zijn dat eenvoudig chroom van overmatige rijkdom getuigt.
Echter, wanneer men bedenkt dat een werkster in de dagen dat dat rijwiel geproduceerd is, oftewel rond de jaren 30, een schamel inkomen van slechts 1 gulden 50 per week genoot, dan komt het geheel wel in een heel ander daglicht te staan. Een prijsverschil van b.v. zes gulden per fiets, betekent dan al snel een klein maandloon. Logisch dus dat menig afnemer van transportfietsen niet zijn voorkeur liet uitgaan naar de zogenaamde luxe-variant.
Het straatbeeld werd dan ook stellig niet door bepaald door die luxe varianten, naar te bevatten valt.
Fabrikanten stemden daar dan ook wijselijk hun productie op af.
Heije`t al sien, Gait, bakkerij Harmsen loat die jonges rondrijden met vergulde sturen en gearingbladen.
Joah, de kolder is`em in de kop geslagen, sinds ie zich hofleverancier mag noemen.
Noah, wij kunnen de centen wel beter besteden niewaar, `k denk dat ik voortoan mien brood moar koop bij de bakkeij op d`n hoek, want doar goan wij niet aan meebetalen, toch..? Wat je zegt Hank, dah benne nog nuchtere jonges tenminste, doar is iedere cent goed besteed.
Mvg
Menno
wellicht heb je gelijk; maar DIT restauratieverhaal handeld over een Juncker uit 1958 dus niet uit de jaren 30 , de jaren 50 waren de hoogtijdagen van chroom , denk maar aan de jukeboxen , amerikaanse auto,s , koelksten etc, mvr grt
richard van vuren zegt:
06/21/2012 om 16:37
wellicht heb je gelijk; maar DIT restauratieverhaal handeld over een Juncker uit 1958 dus niet uit de jaren 30 , de jaren 50 waren de hoogtijdagen van chroom , denk maar aan de jukeboxen , amerikaanse auto,s , koelksten etc, mvr grt
——————————————————-
——————————————
—————————–
——————-
Ja waarde lezers, het was me wat die periode van eind jaren vijftig.
Vanuit Duckstad USA, konden wij via een vrolijk weekblad allen wekelijks vernemen hoe de gemiddelde amerikaanse huiskamer ingericht was.
Koelkasten met dubbelopenslaande deuren, die bovendien gevuld waren met dik belegde broodjes. Grote sleeën van auto`s met ruim bemeten chromen bumpers en dito sierstrips en iedere gazeuse-bar had daar minstens een zwaar verchroomde jukebox staan die vrolijk opwekkende liedjes ten gehore bracht.
De gemiddelde Hollandse huiskamer toentertijd, was daarentegen wel enigermate soberder ingericht.
Zo had een bofkont hooguit een verandakast ter tijdelijke opbergplaats voor bederflijke waar, in plaats van zo een, volgens sommigen, chromen pronkjuweel.
De auto`s in de straat waren veelal op minder dan een hand te tellen.
Een telefoon was nog een bijzonderheid in die tijd en een jukebox … ja, die was hier en daar nog wel aan te treffen bij ondernemende patates frites salons.
Kortom voor menigeen als ideaalbeeld tot de verbeelding sprekend, doch destijds (1958) nauwelijks ingeburgerd zoals in het welvarende Duckstad. Dus om nu van hoogtijdagen te spreken…
Maar ja, USA is dan ook het land van de onbegrensde mogelijkheden, zoals de slimme propaganda ons allen wilde laten geloven.
Gelukkig werden er in Nederland nog immer goed gelakte transportfietsen geproduceerd.
Mvg
Menno
voorruit ; jij gelijk ; toch word ik wel nieuwsgierig naar een afbeelding van JOUW transportfiets mvr grt
Jongens, kan dit zinloze heen en weer gekl.. aub stoppen?
Ik lees wel graag over onze fietsen, maar dan in opbouwende zin!
Frits
Ga jij zaterdag ook mee naar Winterswijk trouwens?
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
Op dit moment “verkeer” ik in het buitenland, maar je merkt wel dat ik jullie niet kan missen. Ik ben zaterdag nog niet terug……
Frits
beste Frits ; mensen hoeven elkaar niet altijd naar de mond te praten of gelijk te geven , een discussie , of andere opvatting, kan leiden tot een volgende reactie , maar een ding is zeker ; ieder mag zelf weten hoe hij / zij z,n eigen [transport]fiets het mooiste vind,[ zo vond ik het b.v een geweldige prestatie hoe jij de driedelige fiets weer tot een prachtig geheel hebt weten te maken ] dus geef ik ook wel eens opbouwende kritiek zoals je weet mvr grt Richard
Hoi Frits,
Ik wilde al vragen of ik ook op de bruiloft mag komen.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
wie heeft voor mij een zwarte kettingkast herenfiets junker 1961 en een paae jasbeschermers
peter
0643747569