Inderdaad een mooie foto, daaraan zie je dat Emmy Andriesse een professionele fotograaf was.
Ik schat de foto van net na WO2, vanwege de mooie staat van de fiets. En toen al met een touwtje door de voorkant van het zadel en om het frame om ongewenst kiepen te voorkomen. En later ter voorkoming van een nog veel ongewenster verschijnsel, nl. de verdwijning van het zadel…..
Groeten,
Arnold
Prachtige foto ook weer.
De foto is gemaak midden in de crisistijd waar Andriesse veel foto’s van maakte.
Deze foto is van 1938.
Da’s ook wel te zien aan het rek van hoekprofiel met gebogen verbindingsstukken en de manier waarop het gebogen is. Het zijn rekken die ik nu nog tegenkom en door gesmede klemmen met schroefdraad inplaats van bout en moer aan het rek verbonden zijn.
Het zadel heeft een frame met ‘gaten’ er in en de vorm van de dynamo die rechts is gemonteerd wat ook wel naar die tijd te waarderen is.
Andriesse exposeerde al in 1937 op een tentoonstelling, ‘foto ’37’ in het Stedelijk Museum in Amsterdam met een sociale fotorapportage over de Jordaan als arbeidersbuurt in crisistijd.
Na afronding van haar studie verhuisde zij in 1937 naar Amsterdam waar ze ging werken als fotograaf. De onderwerpen waren ambachten, landschappen en het leven van volwassenen en kinderen in steden en dorpen.
Dit is een van haar eerste foto’s die zij na haar studie gemaakt heeft.
Ik heb gemerkt dat wanneer beide bouten zijn gemonteerd, het zadel nauwelijks wat naar achteren kan kantelen, en dat fietst voor mij prettiger. Wellicht is dat ook de reden van het touwtje.
Meestal kunnen de zadels wel vrij ver achterover kantelen met beide bouten tenzij er verkeerde stroppen op zitten. Ik heb dat eens gehad, dat er twee draai stroppen op het zadel zaten in plaats van een draai- en een schuif strop.
Het kan ook zijn dat het zadel naar achteren moest. Als ik het zo zie, zou de achterste bout door de zadelpen gaan zoals het zadel nu zit.
wat een schitterende foto !
Inderdaad een mooie foto, daaraan zie je dat Emmy Andriesse een professionele fotograaf was.
Ik schat de foto van net na WO2, vanwege de mooie staat van de fiets. En toen al met een touwtje door de voorkant van het zadel en om het frame om ongewenst kiepen te voorkomen. En later ter voorkoming van een nog veel ongewenster verschijnsel, nl. de verdwijning van het zadel…..
Groeten,
Arnold
Prachtige foto ook weer.
De foto is gemaak midden in de crisistijd waar Andriesse veel foto’s van maakte.
Deze foto is van 1938.
Da’s ook wel te zien aan het rek van hoekprofiel met gebogen verbindingsstukken en de manier waarop het gebogen is. Het zijn rekken die ik nu nog tegenkom en door gesmede klemmen met schroefdraad inplaats van bout en moer aan het rek verbonden zijn.
Het zadel heeft een frame met ‘gaten’ er in en de vorm van de dynamo die rechts is gemonteerd wat ook wel naar die tijd te waarderen is.
Andriesse exposeerde al in 1937 op een tentoonstelling, ‘foto ’37’ in het Stedelijk Museum in Amsterdam met een sociale fotorapportage over de Jordaan als arbeidersbuurt in crisistijd.
Na afronding van haar studie verhuisde zij in 1937 naar Amsterdam waar ze ging werken als fotograaf. De onderwerpen waren ambachten, landschappen en het leven van volwassenen en kinderen in steden en dorpen.
Dit is een van haar eerste foto’s die zij na haar studie gemaakt heeft.
Zo te zien is een van de bouten eruit gehaald: het strop plaatje hangt naar beneden.
Ik heb gemerkt dat wanneer beide bouten zijn gemonteerd, het zadel nauwelijks wat naar achteren kan kantelen, en dat fietst voor mij prettiger. Wellicht is dat ook de reden van het touwtje.
Meestal kunnen de zadels wel vrij ver achterover kantelen met beide bouten tenzij er verkeerde stroppen op zitten. Ik heb dat eens gehad, dat er twee draai stroppen op het zadel zaten in plaats van een draai- en een schuif strop.
Het kan ook zijn dat het zadel naar achteren moest. Als ik het zo zie, zou de achterste bout door de zadelpen gaan zoals het zadel nu zit.