Vooroorlogse Kestein plaatframe bakfiets op marktplaats, zie advertentie. Nog geheel in originele staat zo te zien. Lijkt wel een 28×2″ te zijn, dus vervangende banden zijn er niet.
Plaatframe Kestein bakfiets op MP
alles over transportfietsen
Vooroorlogse Kestein plaatframe bakfiets op marktplaats, zie advertentie. Nog geheel in originele staat zo te zien. Lijkt wel een 28×2″ te zijn, dus vervangende banden zijn er niet.
een heel mooi ding, gelukkig heb ik er geen ruimte voor….
hallo Ronald,
Het is oneerlijk, de grootste liefhebbers zouden ook de grootste opslagruimte en de dikste portemonnee moeten hebben.
Groet,
Arnold
of met minder tevreden zijn
Hallo Richard,
Een zekere mate van, noem het maar gewoon hebzucht, vormt volgens mij de basis van elke hobby waarbij dingen worden verzameld. Of het nou pokemon kaarten, sneakers, voetbalplaatjes, of transport/bakfietsen zijn, zonder verzamelaars die er (veel) geld voor over hebben zou het verzamelen, en ook deze site, niet bestaan. En elke verzamelaar wil nou eenmaal graag meer (van hetzelfde). Dat kun je onvrede met wat je hebt noemen, ik zie er liever het positieve aspect van.
Groeten,
Arnold
Het kan allebei. Ik ben zeer tevreden met de kleine verzameling die ik heb. Hier is het zowiezo al een enorme luxe om een fiets binnen te kunnen stallen, laat staan 3 van mij en die van mijn vrouw (zal niet lang duren eer ik ruimte voor een voor mijn dochter moet gaan maken). Maar als ik meer ruimte had gehad, had ik er ook best meer onderdak willen geven als ik interessante exemplaren zou tegenkomen.
Bij oude transport/bakfietsen zit er nog meer aan dan het verzamelen ervan. Het is niet alleen het hebben. Het is ook behoud van dit rijdend erfgoed. Zonder verzamelaars, zeker diegenen met grote schuren en grotere verzamelingen, zouden de meeste van deze oude rijwielen de schroothoop op gaan.
Dat is ook de reden waarom ik de interesse in de vroegste exemplaren heb geprobeerd aan te jagen, om die te ontdekken en interesse te wekken om de te behouden en restaureren, wat heeft geresulteerd dat het aantal bekende en geredde exemplaren uit de jaren ’20 nu fors is toegenomen.
Ik merk ook dat sinds ik begon met transportfietsen 12 jaar terug, het aanbod op marktplaats flink is ingezakt. Er staan er nog wel een redelijk aantal op, maar dat is meer omdat ze er langer op staan. Het aantal nieuwe aanbiedingen per week is flink gedaald. Helaas is het aantal actieve verzamelaars nog meer gedaald. En dat resulteerd er in dat er best wat mooie transportfietsen die de moeite waard zijn niet verkocht raken, zelfs niet voor prijzen als 75 euro.
In de regel met minder tevreden zijn is een goed streven, zeker als daar nieuws voor moet worden geproduceerd. Maar bij waardevol erfgoed is de verzamelaars drang juist belangrijk voor het behoud ervan.
zeker waar maar dat betekent niet dat alle exemplaren bij 1 verzamelaar hoeven terecht te komen , een ander mag ook aan de beurt komen anders zou je de transportfiets tochten ook niet meer hoeven houden
Als die situatie zich ooit voordoet, dan heb je een punt. Echter is er een groot te kort aan verzamelaars, en een overschot aan transportfietsen. En nog meer zo met bakfietsen, waardoor het grootste deel buiten staat weg te roesten, of bij het oud ijzer terecht komt.
Inderdaad moet het zeker geen monopolie van enkele heel rijke en grote verzamelaars worden, dat had ik met mijn eerste opmerking niet bedoeld. Maar het overkomt ons allemaal wel dat we graag een bijzondere transport/bakfiets zouden willen aanschaffen maar er het geld/ruimte niet voor hebben. Daarom begrijp ik het gevoel van Ronald zo goed.
Als Amsterdammer prijs ik me al gelukkig dat ik een berging heb waarin ik met passen en meten twee transportfietsen en een fiets kwijt kan. De Apollo bakfiets heb ik noodgedwongen moeten verkopen omdat de gemeente niet toestaat dat ik hem op straat stal.
En zeker het behoud van rijdend erfgoed is m.i. zinloos zonder berging/stalling. Zonder roest en vergaat het sneller dan dat je het kunt restaureren of verdwijnt het gewoon. Om toch enigszins je verzamelneiging te kunnen “botvieren” kan selectie van een bepaald merk of tijdvak of na x jaar inruilen van exemplaren, het proces van geen geld/ruimte vertragen. Niet vermijden, want er komt er vroeg of laat toch eentje voorbij die je om deze redenen moet laten lopen. En dan is het inderdaad tevreden zijn met wat je hebt. Als relativering geldt dan niet voor niets: het bezit van de zaak is het einde van het vermaak. En tenslotte het belangrijkste: verzamelen brengt mensen bij elkaar.