Hoi Bas,
We mogen op het huis van de zus van Sandra passen omdat zij op vakantie zijn. Wij nu dus ook.
In Tilburg op de fiets, Sandra op haar ‘nieuwe‘ en ik op mijn ‘oude’ Juncker gesprongen en naar Hoogerheide getogen.
We zitten nu op landgoed de Mattemburgh wat door een voormalig burgemeester van Bergen op Zoom in 1854 is gebouwd en door zijn nazaten aan Brabants Landschap is verkocht en geschonken.
Er was wéér regen voorspeld maar daar was wéér niets van te merken.
Eerste dag 75km achter ons gelaten en de tweede dag maar een beetje rustig aan gedaan en een rondje Markiezaatsmeer gemaakt van maar 25km.
We hadden een paar dagen van te voren al een bed&breakfast gereserveerd in Vremde, België en via het knooppuntennetwerk een route uitgestippeld. Van Hoogerheide naar Vremde is ongeveer 80km.
België is leuk maar als je in Brasschaat komt wil je er ook weer uit. Wat een weelde!! Beetje te veel prikkels.
Van Brasschaat zijn we via Fort ’s Gravenwezel gefietst. Het fort maakt deel uit van een kilometers lange oude verdedigingslinie die ooit in 1906 is gebouwd. Later is daar een anti-tankgracht langs gegraven die nu dienst doet als langgerekte vijver.
Daar is later weer een mooi onverhard gravelpad langs gelegd waar we knisperend overheen zijn gegaan.
De volgende dag weer terug via Antwerpen. We hebben er voor gekozen om over Lillo te gaan. Lillo ligt aan de Schelde en is ook een verdedigingswerk wat ooit gebouwd is in opdracht van Willen van Oranje toen het nog in Nederlandse handen was.
Het is nu een enigszins slaperige toeristische attractie waar het horecapersoneel schrikt als je groene thee besteld.
Dan maar gewone.
Antwerpen zelf is natuurlijk leuk en we hebben er een paar rondjes gemaakt maar als je het Schipperskwartier uit fietst naar het noorden en dan de Schelde volgt weet je niet wat je overkomt.
Eerst kom je nog langs de hippe wijk ’t Eilandje waar de oude gebouwen, de pakhuizen gerenoveerd worden en culturele bestemmingen krijgen.
Maar dan komt er een industrieel gebied wat zich tientallen kilometers uitstrekt en waar geen eind aan lijkt te komen.
Het was zo overdonderend dat eentonigheid geen kans krijgt, het is allemaal aardolie wat er verwerkt wordt en blijft er zoveel tijd over om na te denken over alles wat je ziet dat je, of je het nou wilt of niet een idee gaat krijgen over de astronomische hoeveelheden die wij met zijn allen consumeren.
En daar fiets je dan langs op je duurzame transportfiets levend naar maatstaven die bedoeld zijn om een zo klein mogelijke mondiale voetafdruk te creëren en zo weinig mogelijk fossiele brandstoffen te gebruiken.
Gigantisch is het en laat een stevige indruk achter.
Midden tussen dat industrieel geweld ligt het eeuwenoude Lillo rustig te wachten tot er iemand langskomt om een wandelingetje te maken over de aarden wallen van de vesting zodat je kunt genieten van het uitzicht op de zeilschepen die in de passantenhaven in de blubber gezogen zijn als het eb is waardoor ‘passanten’ in de samenstelling enigszins hypothetisch bedoeld moet zijn.
Dus verder maar weer langs het industriegebied want ergens moet toch een einde komen aan dat affakkelend geweld.
We hebben in vier dagen alweer zo’n 230km afgelegd dus vandaag doen we een dagje rustig aan.
Daarna willen we nog een dag of twee door Zeeland fietsen en zullen zien of we daar nog een paar mooie foto’s kunnen maken.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
Hoi Charles.
Machtig mooi beschreven allemaal.
Groeten,
Roeland.
Het framenummer van de de fiets van Sandra is dankzij een tip van Herbert Kuner inmiddels bekend.
Het staat ingeslagen op de aangesoldeerde plaat waar de remhevel aan het frame bevestigd is.
Ik had niet goed gekeken omdat ik naar een aluminium plaatje aan het zoeken was wat ik ken van latere Junckers uit de 60er jaren.
Het is E 12799 en staat waarschijnlijk voor 1957.
Dat is dan meteen het laatste jaar dat F&S de laatste twee cijfers van het bouwjaar van Torpedonaven in het naafhuis sloeg.
In 1958 begonnen ze met één letter. Een A voor 1958, B voor 1959 enz. waarbij de J en de Q over werden geslagen omdat ze op de I ende O leken. (info komt ook van Herbert Kuner)
In de naaf van de Juncker van Sandra staat 57 M .
Ik ga er dus van uit dat dat het bouwjaar van de fiets is.
Op de iets oudere Juncker waar ik op fiets staat het framenummer links in de zadel-lug en de letter achter de cijferreeks.
25537 M
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
Mooi verhaal, Charles, je krijgt gelijk zin om die tocht ook te gaan rijden. Jammer dat er inderdaad zo’n groot stuk van de route gevuld wordt door vele opslag en raffinaderijen van olieproducten.
Gegroet Peer
Hoi Peer,
Ja, het was ook super leuk en dat stuk langs die raffinaderijen is ook nog niet zo heel verkeerd maar we moesten het 20km tegen een straffe tegenwind opnemen. Met wind mee wordt het toch weer een ander verhaal.
Het lijkt een beetje op de Maasvlakte waar we ook al doorheen zijn gefietst maar die industriële gebieden hebben we nu wel gezien.
We zijn ons nu aan het richten op de Hooge Veluwe waar we een paar weken geleden dwars doorheen zijn gegaan met onze transportfietsen.
Naast andere gebieden in Nederland is het daar voor ons écht smullen.
Zéker in het voor- en najaar als het relatief rustig is.
Als er weer foto’s van zijn gemaakt en verhalen over geschreven komt dat vanzelf deze kant op.
Waar ik nu ineens aan denk is het feit dat er in de bijna drie jaar dat ik op oudere transportfietsen rijd nog maar één keer iets kapot is gegaan. En dat was nog niet eens kapot maar kwam los, cranck en tandwiel, en is weer gerepareerd.
Op vier lekke banden na is de score dus laag te noemen terwijl er toch aardig mee gefietst is. We hebben nu alweer 310km weggetrapt in vier dagen en daar kan je nog wel een paar bij optellen.
Samen met het dagelijks gebruik zit ik er niet ver naast als ik inschat dat er per jaar ongeveer 3500km fiets.
Ik ga dan uit van 10km per dag. Als ik 10 dagen niet fiets en ik fiets op één dag 100km zit ik weer aan mijn quotum.
Er zitten meer dan genoeg dagen bij dat ik 30 of 40km fiets dus ik denk dat de schatting aardig realistisch is.
Het wil zeggen dat er in de laatste drie jaar meer dan 10.000km heb gefietst op de fiets die het meeste te lijden heeft gehad. Daar heb ik op 29 augustus 2009 een bericht over geplaatst hier op de site dus die heb ik over een paar weken drie jaar.
Het is niet de eerste de beste maar ook weer wél want het is nog steeds mijn favoriete fiets.
http://www.transportfiets.net/2009/08/29/fotos-van-mijn-nieuwe-juncker/
Ik bedoel maar dat zo’n fiets als vakantiefiets heerlijk betrouwbaar is.
En er kan lekker veel spul mee.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar