Hoi Bas,
De P.Groeneveld uit 1933 kan weer gebruikt worden.
Deze keer heb ik mijn best gedaan om de fiets er uit te laten zien of er niets aan gedaan is behalve poetsen.
Het framenummer is 22989
De spaken zijn allemaal los geweest omdat er (hoogte)slagen in de wielen zaten en omdat de velgen met rode verf waren ingesmeerd.
Daar ben ik met de staalborstel overheen gegaan en heb het toen ingesmeerd met Owatrol vermengd met wat zwarte lak.
Het stuur is ook zo behandeld. Het nikkel is niet nieuw meer maar het zit nu een beetje vastgeplakt.
De naven zijn beide van F&S. De voornaaf is een vroege transportnaaf en nog steeds in topconditie.
De houten handvatten zijn nieuw en het licht is toegevoegd maar misschien zet ik er iets op wat ouder is dan de Rotodyn.
De rechtercrank inclusief tandwiel was in het verleden al vervangen en die was wat langer dan de linker crank. Daar had ik nog zo’n zelfde voor dus nu zitten er weer twee dezelfde op.
De banden zagen er uitgedroogd uit maar ze doen het nog goed. Ik heb er vanmiddag even mee door een mild najaarsbuitje gefietst en nu zien ze er weer heerlijk sappig uit.
Er was iets geks me de achternaaf aan de hand omdat het voelde of ie over een heuveltje moest als je aanzette.
Even gedemonteerd en ontdekt dat er verschillende, 3+2 rollen in de drijfkop zaten. Op drie van de rollen staat 6.6 en op de andere twee 6.5
Volgens mij gaat dat over de diameter.
Nadat ik er vijf dezelfde ingestopt had deed ie het weer goed.
De fiets is bijna 80 jaar oud maar hij fietst weer als een nieuwe en dat terwijl er niet echt veel vervangen is.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
tja , het klinkt misschien wat afgezaagd maar wederom ; een schitterend exemplaar , met prachtige ouderwetse banden , maar inderdaad zou oudere verlichting de fiets nog mooier maken mvr grt
Hoi Richard,
Ja, die koplamp wordt vervangen. Die pas niet helemaal bij de fiets.
Morgen weer naar mijn ‘magazijn’ in Beuningen en dan neem ik er een mee.
Heel misschien ook nog een kettingscherm uit de zelfde tijd.
Ik heb er inmiddels een paar dagen op gefietst en ik verbaas me iedere keer weer dat zo’n oude fiets nog zo verschrikkelijk goed en licht fietst.
Het ding is tenslotte al aan zijn tachtigste verjaardag toe.
Wat ik kon zien aan de trapas is dat er weliswaar veel mee gefietst is maar dat de vorige eigenaar er op heeft gelet dat er geen speling op de trapas is ontstaan door steeds bij te stellen en de zaak goed in het vet heeft gehouden.
Daardoor zijn de konen mooi gelijkmatig ingesleten en nog glad. Er zitten wel wat diepere kogelbanen in maar volgens mij kan je je er nog drie keer de wereld mee rondfietsen.
Ik wil maar zeggen dat een beetje onderhoud de duurzaamheid van onderdelen zeer ten goede komt
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
Hoi, Charles
Die 6,5 en 6,6 zegt inderdaad iets over de diameter. De standaard rolletjes zijn 6,5 mm en als je naafhuls is uitgesleten of je drijfkop ingesleten zette je er de overmaat 6,6 mm in. Bij de drijfkop moest je dan wel de “helling” weer egaal maken om te voorkomen dat ze blijven hangen. Er heeft waarschijnlijk iemand zonder kennis van zaken de naaf “gerepareerd”, ze moeten namelijk wel allemaal de zelfde diameter hebben. Anders gaat de boel wringen met alle gevolgen van dien.
Gr. Erwin
Hoi Erwin,
Ja, daar ben ik proefondervindelijk achter gekomen.
Het aardige van de ervaring is dat het lijkt alsof er heel even over ‘een heuveltje’ getrapt moet worden. Dat komt misschien omdat de drijfkop scheef getrokken wordt. Er ontstaat een eerste aanslagpunt en als je meer kracht zet dan zit er een paar millimeter verder nog een. Dat voel je dan als doorschieten en dan weer pakken.
Ik stel me zo voor dat de drijfkop dan een paar tienden van millimeters scheef wordt getrokken en dat is natuurlijk niet gezond voor het grote en het kleine lager.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
Heel erg mooie fiets 🙂
heeft ongeveer dezelfde leeftijd en sfeer als mijn eigen fiets (op de banden na dan…)
te koop? 😉
Hoi Jonathan,
De fietsen zijn vooralsnog niet te koop.
Het is de bedoeling dat mijn fietsen in een project gaan functioneren.
Het is nog niet helemaal duidelijk hoe dat er uit gaat zien maar als het vorm begint te krijgen kom er mee voor de dag.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
Dag Charles,
Mooi te zien dat er nóg een fiets is van Piet Groeneveld uit Apeldoorn. Piet heb ik persoonlijk gekend. Hij had zijn rijwielzaak aan de Mariastraat in Apeldoorn. Hij was ongetrouwd en woonde bij zijn moeder (of andersom). Zijn huis puilde uit van de spullen, want hij kon niets weggooien. Eind jaren zeventig is hij overleden.
Ik ben in het bezit van de door hem gebouwde fiets waarmee hij zijn meesterproef voor rijwielhersteller/fietsenmaker heeft afgelegd in 1927. Hij woonde toen in Winschoten en is pas later naar Apeldoorn verhuisd.
Vriendelijke groet,
Aad.
Hoi Aad,
Het is erg leuk dat je de informatie hebt en ik wil er wel meer van weten.
Heb je nog meer informatie?
Van de fiets van Piet die bij mij terecht is gekomen wordt goed gebruik gemaakt.
Het is één van die fietsen waar veel gebruik van is gemaakt maar ook goed onderhouden is.
Aan de trapas kan je zien dat ie behoorlijk gebruikt is maar omdat er altijd op is toegezien dat de speling er uit gesteld is zijn de konen heel mooi gelijkmatig ingelopen. De kogelbanen zitten er diep in maar er is meer dan genoeg materiaal over om er nog een keer 50 jaar mee te kunnen fietsen.
Ik weet natuurlijk niet of Piet zelf zijn fiets in onderhoud heeft gehad maar het is goed gebeurd en daar zijn we nu natuurlijk blij mee. Ten eerste omdat de fiets nog steeds fietst als een nieuwe (er heeft zondag iemand 10km mee gefietst en die bleef maar zeggen dat ie zo lekker fietste) maar ook omdat je daar van kan leren dat goed onderhoud de duurzaamheid, die toch al hoog is bij dergelijke fietsen, aanmerkelijk verhoogd wordt :-o)
Misschien is het leuk om een foto van het meesterstuk van Piet naar deze site te sturen. Dan kunnen we het hier ook bekijken.
Ik ben zelf ook wel geïnteresseerd
fotomaan@hetnet.nl
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar