In 1990 kwam ik langs een slagerij in het dorp Buitenpost. Voor de winkel stond ter decoratie een oude transportfiets compleet met mand. Ik was meteen verkocht, aarzelde geen moment, ging naar binnen en vroeg of de fiets ook te koop was.
Voor 250 gulden is hij te koop was het antwoord, zijn vader had er altijd het vlees mee rond gebracht en de fiets was in de tweede wereldoorlog niet door de Duitse bezetter geconfisceert omdat ze de fiets helemaal uit elkaar hadden gehaald. Na de oorlog is de fiets weer opgebouwd, vermoedelijk met allerlei onderdelen die toen voorhanden waren.
Een half uur later reed ik (250 gulden lichter) op mijn nieuwe aanwinst naar het station van Buitenpost en stapte met ‘mijn’ Germaan op de trein naar Sneek waar ik toen woonachtig was.
Een verbond voor het leven, de Germaan en ik waren onafscheidelijk, ik deed er de boodschappen mee, haalde er bouwmaterialen mee op en reed diverse keren de Elfstedentocht ermee. Mijn Germaan was onverwoestbaar en reed altijd.
Inmiddels had ik mijn fietsencollectie uitgebreid met meerdere transportfietsen, maar één fiets bleef mijn favouriet, de Germaan.
Door omstandigheden kwam aan het fietsplezier een eind, de Germaan stond meer in de garage dan dat er op gereden werd. Vanwege dezelfde omstandigheden deed ik afstand van alle transportfietsen, behalve de Germaan. Maar ik reed er niet meer op.
Na twee verhuizingen, en verschillende opslagplaatsen staat de Germaan nu hier op zolder, sinds 2004 heeft hij niet meer gereden. Het was de enige oude fiets die ik nog had, maar ik kon er geen afstand van doen.
Ik mis het gevoel, dat machtige brede stuur, het geluid van de banden op het asfalt, de vaste ligging op de weg ondanks een zware last.
Ik had een moderne variant van de transportfiets in de winkel gekocht, wat een drama was dat, haalde het in de verste verte niet bij ‘mijn’ Germaan.
Die fiets is inmiddels al weer verkocht en ik heb nu 14 jaar na dato besloten om de Germaan weer helemaal te restaureren, want er gaat gewoon niets boven zo’n stukje vakwerk. De vele jaren van opslag hebben de Germaan geen goed gedaan, er moet veel aan gebeuren. De eerste stap is demontage van de gehele fiets, opnieuw spuiten en vervolgens weer opbouwen.
Met als doel weer de weg op met deze robuuste fiets.
Hierbij de eerste foto, van mijn Germaan op zolder. Ik hou jullie op de hoogte.
Met vriendelijke groeten/kind regards,
Johan Peter ten Hoeve
Wat een mooi verhaal vertel je over je Germaan!
Het is ook wel een merk met smoel. Mijn vriendin heeft een ‘oma’ fiets van hetzelfde merk en ik moet zeggen dat die fiets gebouwd lijkt te zijn voor de eeuwigheid.
Maar je gaat hem lakken? Is het niet mooier om de fiets weliswaar een antiroestbehandeling te geven maar dan zo dat het als een oude fiets blijft ogen. Dat zou met een mengsel van Owatrol en zwarte lak heel goed kunnen.
Hoi Johan Peter
Mooi dat je die bewaard hebt afhankelijk van wat je er aan doen wilt hoeft het niet heel veel werk te zijn om het weer rijdend te krijgen ,het is winter dus aan de slag dan kun je de volgende Transportfiets tour mee fietsen leuk ! .