Auteur: bas (transportfiets.net)

10e Elfstedentocht 2005 per transportfiets

Hierbij de foto’s van de Friese Elfsteden Rijwieltocht 2005, verreden met de Gazelle transportfiets van 1949. Gewicht zonder bagage: 36 kg.

Finish
Controlepost Dokkum.

Heb nog een nieuwe Ding-Dong bel op de kop kunnen tikken. De zadel is van het merk Tabor (Portugal) en zat eigenlijk wel goed: heb geen napijn o.i.d. Voorafgaande aan de tocht, zondagavond werd ik nog speciaal gehuldigd met een oorkonde door de FTCkindertjes.
Ben gestart in groep 1 om 5:00 uur ’s morgens, eerste stuk ging voor de wind en was vrij gemakkelijk: snelheid tussen de 20 km en 25 km per uur. Later het 2e gedeelte werd moeilijker vanaf Stavoren over de dijk met wind tegen 3 a 4 Beaufort en soms regenbuien. Tegen het einde werd het weer droog. Na de pauze in Bolsward met 2 borden macaroni, extra sportdrank (doping) aangeboden door de FTCdames, ging het verder om ongeveer 13:30 uur voor de laatste 100 km.
De laatste 80 km reed ik met Hendrik Brandsma uit Dronrijp, hij bereed ook een transportfiets, het merk wist hij niet. Zijn fiets was ook gepoedercoat en voorzien van verlichting met een nieuwe bakkersmand (had hij pas gekocht adres zoek ik nog uit).
De fiets (geen pech of lekke band) + man hebben zich uitstekend gehouden en om 19:45 uur kwamen Hendrik en ik gezamenlijk over de finish in Bolsward: totaaltijd 14.45 uur. Verder heb ik totaal 6 transportfietsers gezien, waaronder 1 dame met een nieuwe fiets van Sparta.
Totale deelnemersaantal: 16000, dat maakt het toch wel tot een aparte gebeurtenis.
We kregen veel ondersteuning onderweg als we in beeld kwamen: veel applaus, super, topper, kanjer, dat is pas knap, dat is leuk, he bakker heb je nog brood, mag ik bruine bolletjes, of een kenner: slager is het vlees nog vers, wat hebt u in het mandje zitten enz. Kregen zelfs extra appels mee in Bartlehiem, + flesje bier (DUVEL) in Hindeloopen zakje chips in Workum.
Aan de finish kregen we een enorm applaus alsof we de Tour de France hadden gewonnen. We voelden totaal geen vermoeidheid meer. Dit is toch wel even iets anders dan op een racefiets! Met genoegen nog een biertje genomen en nog even nagenoten van deze bijzondere dag.
Bij terugkomst op de camping werd ik nog in de bloemetjes gezet door de dames van onze clubleden.
Het volgend jaar weer op de transportfiets voor de elfde keer of toch maar op de racer??

Bert Wijkel

Finish
Finish na 240 km in Bolsward.

Met dank aan Bert Wijkel, ftcemmen.nl.

(De Elfstedentocht 2006 werd weer geen echte racer, maar een gerestaureerde tandem uit 1936!)

Gazelle Tour Transport

Gazelle heeft anno 2006 weer een bakkersfiets in de collectie. Met de mooie naam Gazelle Tour Transport.

Gazelle Tour Transport Bakkersfiets

Het gaat om een retromodel met optioneel een mand, voor 549 euro. Het is een zwarte herenfiets van 23 kilo. Draagvermogen? Het kunstje met de drie 40 literzakken potgrond zal er niet mee lukken..

In 2007 zit dit model niet meer in de collectie.

Jacob Frank van het Molenpad, Meppel

Jacob Frank werd geboren op 4 februari 1880 als zoon van Samson Frank en Rebekka Stern. Hij was een broer van de groentehandelaar Frank.
Jacob was een volbloed jood en zoals veel joden, koopman. Hij woonde aan het Molenpad 14. Zijn huis stond in een steegje dat uitkwam op die straat en waarin vijf huisjes stonden met daarachter een piepklein tuintje.

In zijn jonge jaren, van 1893 tot 1899, was Jacob loopjongen geweest bij de papierhandel van Mozes David Wolff in de 2e Hoofdstraat. Daarna ging hij aan het werk in de slachterij van Van der Sluis aan de Ezingerweg. Daar heeft hij jaren gewerkt, doch toen hij op leeftijd kwam, ging hij voor zichzelf werken en werd handelaar in kippen en nuchtere kalveren. Op zijn transportfiets ging hij de boer op om kippen te kopen, die hij in een mand met daarop een jutezak vervoerde. Thuis slachtte hij die beesten en verkocht ze vervolgens aan zijn klanten. Daarnaast ging hij met een bakfiets op pad om kalveren op te halen. Naast nuchtere kalveren kocht hij ook doodgeboren kalveren op, die de joden piegies noemden.

Jacob Frank met kleinzoon op de fiets

In tegenstelling tot veel van zijn geloofsgenoten trouwde hij een niet-joodse vrouw (Aaltje Hovenberg) en was hij ook geen lid meer van de Nederlands Israëlitische Gemeente in Meppel. Dat heeft hem en zijn nazaten het leven gered in de Tweede Wereldoorlog.

Jacob en Aaltje hadden vier kinderen: Samson Jacob, Egbert, Benjamin en Alida Rebekka. Zij woonden allemaal in Meppel. Veel geld had Jacob niet en heeft hij ook nooit bezeten, maar gevoel voor humor was hem niet vreemd. Toen hij een keer vlak bij zijn huis aan het Molenpad de notabelen Ter Braake en Bralten tegenkwam (die beiden zeer royaal in de slappe was zaten), zei hij, toen ze daar zo met z’n drieën stonden te praten: ‘Nu we hier zo met z’n drieën staan, wat zijn we samen toch schatrijk!’ Toen een andere keer een handelsreiziger hem aansprak en vroeg: ‘Hoe kom ik zo snel mogelijk bij het station?’, antwoordde hij: ‘Moet je wat harder lopen’.

Lees meer op de site van het Joods Monument Meppel.