Jeroen: Liggende achtervork met lug verbinding! De enige andere transportfiets die ik ken die dat heeft is deze Burgers mohawk. Dit is een typerende constructie die je vrijwel niet meer ziet op transportfiets na begin jaren ’20!
Gladde balhoofdbuisBijzonder fraai en uniek balhoofdlager
Van de vorige eigenaar over de fiets: “Ik hoorde nog van mijn zoon dat de fiets was gevonden op de zolder van een meelfabriek, waarvan de eigenaar hem vroeger gebruikte om brood rond te brengen”
Een paar weken geleden heb ik de stickers geplakt. Volgens mij zaten er origineel niet zoveel op, maar het lijkt wel erg mooi. Ik heb direct ook even met een gouden stift de cijfers goudkleurig gemaakt.
Nummer 147 is een nummer dat betekent dat die (vermoedelijk in de jaren ’30) opnieuw gemoffeld is om geld te besparen op een nieuwe fiets. Waar nummer 14 voor staat weet ik niet misschien een model 14? Het nummer 121448 hoef ik geen uitleg bij te houden denk ik Nummer 147 staat op de onderste horizontale buis. Nummer 14 staat op de bovenste balhoofdlug, en framenummer 121448 op de zadel lug.
Abram
Nog wat interessante informatie voor datering van deze fiets. Op het balhoofd staan de nummers 27 ingeslagen. Vrij aannemelijk dat dit het bouwjaar is (mid jaren ’20 volgens framenummer), aangezien er meerdere transportfietsen zijn waarbij het bouwjaar in de balhoofddelen zijn ingeslagen.
Nou verlopig zal ik niet meer zeuren voor een kruisframe, dit is namelijk nummer 3 van de Magneten die ik op het moment heb, overbodige luxe idd. Dus met d’r tijd gaat er 1 weg en 1 die ik origineel hou en 1 die ik dan restaureer. Bij deze man had ik al een lijntje uitgegooit en nu dus eindelijk opgehaald na een flinke rit van zeker 4.5 uur totaal.
Maar wat mij nog het meest trok was en is de Magneet zadel met de drie vertikale veren, en de Magneet stempel in het leer.
Het leer is nog soepel en sterk, als je nagaat hoe lang het ding in de brandende zon en regen heeft gestaan.
Voor de rest weinig aangetast ijzer. Wel is er overheen geschilderd dus ik ga nog wel even opzoek naar de stafiets logo. Helaas een kleine deuk in de kromming van het stuur maar verder geen schade, dus een goede kandidaat voor het paradepaardje.
De fiets is in 2009 bij mij terecht gekomen omdat iemand in Harderwijk geen tijd meer wilde besteden aan het monteren van de fiets (zie: Trip door Het Land van Maas en Waal, redactie).
Omdat de fiets als pakket onderdelen door mij is gekocht was ik in de veronderstelling dat het kettingwiel en de trapas weliswaar in het frame pasten maar er niet bij hoorden. Dat bleek een vergissing. Er zijn inmiddels zoveel van deze Junckers uit 1968 die bij Gazelle gebouwd zijn met een Gazelle trapas en cranckstel dat je van een hele serie kunt spreken.
Het verhaal wil dat er geen vraag meer naar de transportfietsen was en dat ze al twee jaar niet meer in catalogus stonden. Er lagen echter nog wel onderdelen die toen ‘maar bij elkaar gevoegd zijn’ door leerlingen van de opleiding rijwielherstellen.
Deze Juncker, nu verhoogd naar 67cm is mijn eerste transportfiets. Ik fiets er al jaren met veel plezier mee maar ja, het zadel stond wel erg hoog.
Op enig moment leek het of er speling in de achternaaf zat maar dat bleek een losgekomen bout die de liggende- en staande achtervork bij elkaar houdt.
Die bout was niet meer vast te draaien en is aan de binnenkant als een klinknagel gesmeed.
Dat maakte dat die bout uitgeboord moest worden.
Daarom heb ik de fiets volledig gedemonteerd en de bout aan de andere kant ook uitgeboord zodat er links en rechts dezelfde bouten gemonteerd konden worden.
Dat is allemaal goed gelukt. Geen brokken gemaakt met mijn boormachine. 😎
Omdat de fiets toch helemaal uit elkaar lag én omdat een laag frame was kwam ik op het idee om net als de Frankenstein het frame te verhogen.
De lak was een dingetje maar omdat ik een jaar geleden mijn best heb gedaan om uit te zoeken hoe je met een kwast en de juiste lak oude moffellak na kunt maken, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en het plan uitgevoerd.
De fiets is nog niet helemaal klaar. Als ik een fiets weer opbouw controleer ik eerst of het frame goed gericht is, of de wielen mooi in lijn staan en of de ketting in een rechte lijn over de tandwielen gaat. Bij negen van de tien transportfietsen klopt er niets van dat laatste.
Het richten van de voorvork luistert erg nauw. Een millimeter te veel naar links of rechts en de fiets is uit balans. Die is er twee keer uit geweest maar de derde keer was het goed.
Nu alvast een paar foto’s van een inkomplete fiets, die hopelijk op 3 juli zo ver is dat de Antitankroute er mee gereden kan worden.
