Hij moet alleen nog even afgewerkt worden. Te korte zadelpen klembout en te lange spatbordboutjes achter. Het wiel, als die draait bonkt die. Waarschijnlijk iets met te veel of te weinig kogels, maar die moet ook nog gericht worden net als het voorwiel. Het voorwiel moet nog even op de juiste inbouwbreedte gemaakt worden.
Ik heb 3 maanden geleden de Gazelle transportfiets gekocht. Het bouwjaar is van 1932 en gekocht door de opa van de (vorige) eigenaar. Ik ga de fiets helemaal weer in nieuwstaat brengen.
Nu heb ik een vraag: Kan iemand mijn informatie verschaffen over de Gazelle dealer waar de fiets in 1932 gekocht is? Ik ben zeer benieuwd naar eventuele reacties.
Met vriendelijke groet, Martin Arends
Update (door Jeroen):
Geloof het of niet, maar ik heb kunnen achterhalen wie dat was. Via Delpher kon ik het telefoonnummer opzoeken in de oude telefoonboeken:
Het is dus P. Kreijger “Rijwielhandel, … , Smederij, IJzerwaren” in Hippolytushoef (Wieringen).
De voornaaf is een Pranafa. De achternaaf is een originele EAK Kestein naaf. Deze is helaas ondanks het dunne laagje roest te ver opgepoetst, zodat alle tekst eraf is en helaas niet meer te zien dat deze origineel van Kestein is. In het crankstel staat nog wel alleen tekst en tekens op het balhoofdlager. De laatste was officieel zwart geverfd, maar is nu ook vernikkeld. De trapas is uit oude voorraad (staat niet op de foto) en beide pedalen (die ook niet op de foto staan maar wel in een ander bericht) zijn NOS. Maar ik weet nog niet of ik deze set erop hou. Eerst maar opbouwen en dan zien we wel weer. Het frame was aardig roestig en is veel aan geplamuurd om hem toch weer zo vlak mogelijk te krijgen.
De Göricke, het frame van 1924, is inmiddels weer een fiets. Alleen het frame was nog te herkennen als van Göricke. Alle verdere onderdelen zijn toegevoegd dus eigenlijk is het een Frankenstein.
De bovenste buis zat vol deuken en was een beetje naar beneden doorgebogen. Dat heb ik weer rechtgekregen zonder al te veel problemen gelukkig. Daarna de deuk volgestopt met polyesterplamuur en geschuurd. Daarna ben ik gaan lakken met Wijzonol maar wat die als zwart verkopen is eigenlijk heel donker antraciet. Dat vind ik niet mooi dus ik ben overgestapt op Epifanes. Da’s wél mooi diepzwart.
Het crankstel is eigenlijk geen stel. Omdat het kettingwiel 48 tanden heeft, wilde ik het toch handhaven. De linker crank is in ieder geval even lang. Alle klei en ander spul wat er door de jaren heen aan is blijven kleven is er vanaf gehakt. Daarna geschuurd en ‘prima gelakt’ met metaalbeschermingslak.
Het rek en de verlichting moeten nog gemonteerd worden. De fiets is opgebouwd als een doorontwikkelde herenfiets. Het frame is 61cm of 24” hoog. De trapas is 138mm lang, heeft een diameter van 16mm en inslagpotten met een diameter van 40mm. De maat van de kogels is 1/4”.
De velgen wegen 1400gram, maar zijn slechts 39mm breed. De wielen zijn gespaakt met spaak 12. Het voorwiel driekruis en het achterwiel vierkruis. Lekker stevige wielen. De achternaaf is een vernikkelde Torpedo van 1940, de voornaaf is ook vernikkeld maar het merk is onbekend.
De voorvork komt van Marcel en had geen binnenbalhoofdbuis meer, dus daar is een nieuwe ingezet van 1”. Het balhoofd is gevonden bij Toon Mensinck. Zo ook het stuur maar dat is al weer een paar jaar in mijn bezit.
De haakse zadelpen komt van Heinz Fingerhut. Mooi lang, de juiste diameter én heel mooi gesoldeerd. Het zadel kwam met het frame mee, maar had geen stelbout meer. Dat was snel gefixt. Het is nu weliswaar oud en zo oogt het ook maar weer helemaal functioneel.
De spatborden zijn heel mooi bol en 75mm breed, wat goed past bij de gedachte dat het een doorontwikkelde herenfiets is. Zo, zonder rek lijkt het wel een dienstfiets. De spatbordboutjes hoorden bij het bevestigingsmateriaal van een paar oude NOS kettingkasten waar niets meer mee te beginnen was. Het zijn mooie panheads.
De banden zijn de welbekende Amigo’s van METRO die GigaBikes verkoopt. De binnenbanden zijn van de vorige eeuw nooit gebruikt en Made in Poland en hebben korte ventielen. Ze hebben de tijd goed doorstaan mede omdat ze door de talkpoeder gerold zijn voordat ze verpakt werden.
