Ik heb een klein onderzoekje gedaan naar de aantal bekende van model Eysink super standaard. De “pastoorsfiets” is degene die ik hier heb staan. Het achterspatbord met dezelfde restauratie erop vergeleken, tesamen met stuur en ontbrekende expanderbout. Tevens hetzelfde Magneet rek en klein bakfiets krankstel. En 8 stuks nu bekend.
2015:
Het achterspatbord is hetzelfde vergeleken met de foto uit 2015:
Ha, nu we toch zo lekker in de Eysink super standaard zitten, ik had al een hele tijd niet mijn super standaard gereden tot ik overging van de doortrapnaaf naar terugtrapremnaaf, wat met het hedendaags verkeer toch een stuk veiliger is.
Na de naaf kwam ik dus na twee jaar speur & zeurwerk de tweede Ceylon band tegen. Nu heb ik de fiets weer even grondig na gekeken, aangezien ik een mooie slagersmand gevonden had in de goede maat.
De stuurpen was blijkbaar doorgedraaid en heeft nooit goed geklemt. Ook het rek zat er niet helemaal lekker op. Nu met een rubber blokje boven de kroon van de voorvork, staat het rek nu echt haaks, waardoor de mand ook weer lekkerder op het rek rust.
De kettingspanners waren chroom en nu vervangen door nikkel. Het zadel stond iets te hoog vanwege een niet goed passende zadelpen. Ook was het zadel een vrij hoog model, dus vervangen door een iets wat platter model. Dan had ik nog een NOS set spatborden die ook wel mooier staan op deze fiets incl. de nikkel spatbord boutjes van Maurice! Kortom dit werkpaardje is weer klaar voor wat werk…
Het framenummer is 74514. Sinds kort staat ie bij mij in de stal.
As uit 1942:
Achternaaf is echter uit 1947:
Magneet rekje:
Mannetje is rot:
Bakfiets 40 tands kettingwiel:
Superblij met de aanschaf van deze aparte Eijsink Super Standaard met behoorlijk wat uitdagingen. Veel ervan is helaas vervangen in de loop der tijd en er alles aan gedaan om hem rijdbaar te houden. Zo zat er voorheen ook o.a. een 26″ in plaats van een 28″ voorwiel in, een andere voorvork (oudere Eysink, of Jüncker?) en Magneet rek en een 40 tands bakfiets kettingblad.
De Göricke/Frankenstein heeft weer wat mooiere onderdelen gekregen. Het is inmiddels een fiets geworden om mee te pronken. Alles wat glimt is vernikkeld en NOS.
Het crankstel wat er op zat was geen set, zat te dicht op het trapashuis en het was gelakt. Om een vernikkeld crankstel te zoeken ben ik naar Paul Guldentops gegaan en die had nog wat moois liggen. Het was nog spannend omdat de meeste cranks met een gat van 16mm meestal voor toerfietsen zijn en die zijn ‘hart op hart’ veel vaker 170mm. Bij transportfietsen is dat altijd 180mm. Hij had ook nog een tandwiel met 44 tanden. Dat zit er nu ook op.
Het achtertandwiel met 22 tanden heb ik vervangen voor eentje met 20 tanden. Ik weet niet wat ik nog meer zou kunnen verfraaien aan de fiets. Misschien het zadel maar dit kwam met de fiets mee.
Een tijdje geleden op Marktplaats: te koop Gouden Leeuw transportfiets. Niet ver weg. Ik vind het leuk om oldtimers (motoren, bromfietsen en fietsen) te restaureren; dus kijken. Temeer omdat Gouden Leeuw in de jaren vijftig in Eindhoven werd gefabriceerd en ik ben opgegroeid boven de fietsenwinkel van mijn vader: de Rijwielcentrale in Eindhoven (sinds 1948, bestaat nog steeds).
De fiets bleek redelijk hard, ondanks dat hij jarenlang buiten had gestaan. Ooit overgeschilderd met Teoflux (?) zoals destijds gewoonlijk, wielen recht en compleet, alles erop en eraan met uitzondering van het kettingscherm. Kettingschermen, dun blik, roestten als eerste weg. Vredestein Transport banden in verregaande staat van ontbinding.
Ten opzichte van de catalogusfiets had deze een gesmede bagagedrager met haken en beugels voor twee melkbussen. Een boerenfiets dus. De datering is onbekend, geen framenummer te zien. Maar ik denk ergens in de jaren vijftig gemaakt. Net als ik. Iemand een tip om de leeftijd te achterhalen?
De fietsenfabriek in Eindhoven werd in 1934 opgericht door Victor Couwenbergh, aan de Hoogstraat 121. Behalve fietsenfabricage ook onderdelengroothandel. Louis Verwimp was er de vertegenwoordiger en nam in de jaren zeventig (?) de failliete boedel over en begon voor zichzelf, ook als groothandel. Wel bekend bij mijn broer, die in dezelfde tijd onze vader opvolgde in De Rijwielcentrale. Verwimp ging door met Gouden Leeuw fietsen en onderdelen. Hij liet de fietsen wel elders fabriceren, we denken bij Union. Maar hier hebben we nog een “echte” Gouden Leeuw.
De fiets is door mij helemaal uit elkaar gehaald, kromme delen recht gezet, schoon en roestvrij geborsteld, gesmeerd, kogellagers gereviseerd, lakwerk gefixeerd met Owatrol en weer afgemonteerd. Nieuwe trappers, banden, ketting, kettingscherm, achterlicht; vintage Lepper zadel en oude dingdong bel. Koplamp is origineel, maar geen dynamo erop gezet. Als ik bij donker wil fietsen zet ik er wel even led-opzetlampjes bij; wel zo veilig. De fiets had geen standaard maar nu zit er een moderne middenstandaard op. De fiets tegen de muur smijten, zoals vroeger gebruikelijk was met zo’n werktuig, hoeft dus niet meer.
