alles over transportfietsen
van ‘het lijkt wel of hij uit de sloot komt’ naar ‘waar koop je die fiets?’
Deze fiets is afgeleefd, maar gaat voor een tweede leven. De restauratieklus zal geen eenvoudige operatie zijn, maar het is een fiets met karakter, deze Durabo uit 1957 (?). Gekocht met spatborden, originele (?) verlichting, ding-dong bel en bagagedrager.
Na een opknapbeurt kan zo’n prachtige transportfiets zo weer 50 jaar mee. Heel veel succes gewenst! Opknappen is niet makkelijk, maar wel dankbaar.
Het nieuwe project van Davy Sleijster is een bijzondere transportfiets, de Deense Long John. Af en toe zie je ze voorbijkomen. De productie is nooit gestopt. Reken maar dat het resultaat er mag zijn. Foto’s met de tussenstand en het resultaat volgen.
Links:
Duitse Long John restaurateur en verzamelaar
Producent van de Long John Carrier
De Long John wordt overigens weer verkocht in Nederland, door Cargobikes/Esimex uit Soest. Met een speciale bak voor de kinderen.
Hij kwam al eerder voorbij, de voormalige transportfiets van Vishandel Schoehuijs. Inmiddels is de restauratie voltooid en het resultaat mag er zijn!
Na enige vertraging (reparatie voorvork) is de transporter toch gereed gekomen, alleen de verlichting nog en fietsen maar!
Ad, de restaurateur, vertelt dat de fiets niet gepoedercoated is, maar gespoten. Er zitten nieuwe banden om, de trapas is vervangen en de spaken zijn nieuw, uiteraard alle lagers en een oude torpedo voor-as gemonteerd met de wel bekende vetnippel, net als op de achter-as.
Hij werd via het krantje van de fietsersbond gevonden, de eerste transportfiets van ReindeR Rustema. Gekocht ver voor de nieuwe populariteit van de transportfiets, in de tijd dat er nog geen CargoBikes bestonden.
ReindeR is een bekende op transportfietsgebied.
“Iedereen die wel eens op het web gezocht heeft met het zoekwoord ’transportfiets’ is vast wel eens op mijn pagina van tien jaar geleden terecht gekomen. Daarop beschrijf ik dat mijn transportfiets begin 1996 gestolen is en dat mijn overbuurman een heler in fietsen is en daarom zeer verdacht. Hij heeft de website zelf ook wel eens gezien en het artikel in de Telegraaf erover gelezen. Dat vond hij allemaal wel stoer vertelde hij me en toen heb ik ‘m nog uitgebreid gevraagd over welke fietsloten zwak zijn en hoe die opengebroken worden. Hij wist er heel veel over op te scheppen. Maar goed, wie maakt ‘m wat, hij zorgt wel dat hij niets toegeeft. Te bewijzen is er niets en er tegen optreden kan de politie niet zonder een heterdaadje, getuigen of ander sluitend bewijsmateriaal. Maar ik moet zeggen dat de polonaise van junks die fietsen aan hem verkopen gestopt is. Of misschien doet hij dat tegenwoordig op een andere plek.
Maar toen ik het verhaal over de webcam die ik op zijn helingspraktijken had gericht voor TROS Radio Online had verteld kwam er wel een leuke reactie bij mij binnen. Een vrijwilliger van de Museumtramspoorlijn mailde me dat hij nog zo’n transportfiets op het perron van de museumtramlijn had staan ter decoratie. Die stond daar maar te verroesten, liever gaf hij ‘m kado aan een liefhebber zoals ik. In ruil voor de fiets heb ik ‘m het flesje rode wijn gegeven dat ik van de radioshow-redactie had gekregen voor mijn verhaal en zo was het verhaal weer rond. Ik had mijn fiets terug min of meer.
De fiets die ik kreeg was bijna hetzelfde type Juncker, alleen was het stuur niet chroom maar zwart. Ik heb er jaren op rond gereden, totdat de as kapot ging. De jongens van MacBike hebben er toen nog een goedkope as ingezet die eigenlijk in een racefiets hoort, op eigen risico. Na een paar jaar brak die inderdaad ook weer af. Goedkoop gietijzer ofzo leek het.
Dus ik ben nu nog op zoek naar een nieuwe as. Probleem is dat de originele cups jaren geleden vervangen zijn geweest door een reparatiebus. En daar was weer geen passende as voor te vinden natuurlijk. De bus heb ik eruit laten slaan door een onkundige fietsenmaker en ik heb bij Hans Kwakkenbos in Nieuwkoop een setje mooie passende cups kunnen vinden. Alleen is daar weer geen passende as voor te vinden…
Nu ben ik dus in de markt voor ofwel een Juncker transportfiets frame of een oplossing voor die as. Mijn hoop is een Juncker zonder rek en zonder originele wielen die ergens opduikt. Die zal gewoon normale tweedehands herenfiets waarde hebben hoop ik. De rest van de onderdelen heb ik dan wel.
Erg lastig dus om een as te vinden die langer dan 14 cm is, past in deze cups van 31mm en het schroefdraad op de juiste plek heeft zitten…”
Meer info over de diefstal op de site van Reinder.
En natuurlijk de site van site van Hans Kwakkenbos.
Hier is enorm veel werk aan besteed. De Juncker van Davy Sleijster waar we eerder over schreven is af. De transportfiets uit 1958 is weer als nieuw.
Hiervoor is de fiets geheel uit elkaar gehaald, alle onderdelen zijn geschuurd of gezandstraald.
Het frame is is voorzien van poedercoating.
Het chroomwerk (zadelpen, tandwielen, stuur met draaiende delen) is opnieuw aangebracht.
“Als je het laat schuren betaal je per minuut à 1,30. Het verchromen betaal je per centimeter. Dus is zeker de moeite waard om zelf te schuren. Je wordt wel drie keer naar huis gestuurd voor het goed is gekeurd…”
De spaken zijn nieuw, evenals ketting en en achtertandwiel.
Het resultaat is fantastisch.
De fiets staat inmiddels weer op Marktplaats. Eigenlijk is de fiets niet te koop, maar je weet maar nooit. En ik wil de prijs niet opdrijven, maar een moderne fiets van deze kwaliteit kost ruim 1.000 euro… Deze fiets is uniek. Hier bestaat geen tweede exemplaar van en reken maar dat er veel handwerk in is gaan zitten!
