Het was mij opgevallen dat het stuur bij mijn Magneet stafiets wel erg laag zit in verhouding tot andere exemplaren. Ik heb de lengte met de vertikale stangen van de voordrager vergeleken met die van Ronald. Bij mij zijn ze 41cm lang, bij 2 van Ronald’s exemplaren zijn ze 48,5cm. Ook op de oorspronkelijke afbeelding zijn ze duidelijk langer dan bij mij:
Dus heb ik nieuwe exemplaren gemaakt, zodat ook bij mij het stuur hoger kan. Ik heb daarbij 25x5mm staf gebruikt van de Gamma. Dat is dunner dan het origineel (25x6mm), maar dat is waar ik makkelijk aan kan komen. De gaten op de juiste lokaties aangebracht, en alvast in de zwarte primer gezet:
Best wel een verschil:
De gaten in het midden heb ik niet aangebracht. Die zie ik niet op alle exemplaren terug en ook niet op de foto uit de folder.
Nieuwe bandjes onder mijn dagelijkse fiets: Rexway Fiets buitenband Shopper, 28 x 1.75″:
De achterste had ik al een paar maanden terug vervangen, de voorste vandaag. Ik had een lekke band, dus gelijk maar even de buitenband, binnenband en voorwiel vervangen. Is dat niet wat te rigoreus voor een lekje? Nou, niet om die reden 🙂 Ik wilde mijn voorwiel al langer vervangen, omdat die nog een toerfiets velg had. Laatst een mooi transportfiets voorwiel aangeschaft, dus omdat het voorwiel er toch uit moest, die klaar gemaakt en erin gezet: lagers uitelkaar gehaald, conussen en kogels vervangen want dat was wel nodig. Een van de kogels was zelfs gespleten bleek.
Deze banden lijken me best prima, profiel niet te modern (het oog wil ook wat). Als je er een beetje scheel naar kijkt, lijken ze een beetje op Hevea transportbanden. Wel mis ik een doorlopende lijn in het midden, waardoor je het profiel wel voelt als je op een glad oppervlak rijdt. Reflectie blijft erop, want ik wil hier ook in het donker veilig mee door het verkeer.
Omdat ik de afgelopen twee weken op mijn Magneet stafiets heb gereden, daar ook maar weer even wat aandacht aan besteed. Het zadel zat te laag, dus wat hoger gezet. De zadellug bout was slecht dus die ook vervangen door een NOS nikkelen exemplaar. Stuur zat ook ietsje scheef, dus even recht gezet. Ik wil het stuur nog hoger gaan zetten. De stangen van de voordrager beperken dit. Ik ben erachter dat die bij mij een stuk korter zijn dan bij andere stafietsen, namelijke 41cm en bij andere exemplaren (van Ronald) zijn die 48,5cm lang. Zou kunnen omdat die van mij een vrij vroeg exemplaar is dat die korter zijn. Ik ga langere exemplaren maken, zodat bij mij ook het stuur verder omhoog kan. Dat rijdt een stuk comfortabeler. De originele bewaar ik natuurlijk wel. Ik ga ook nog eens het achterspatbord vervangen, aangezien er een smaller toerfiets exemplaar op zit. Ik heb nog een 70mm exemplaar liggen, dus die gaat er nog een keer op. En dan moet ik nog een keer de mat zwarte lak van het frame halen, en de originele lak eronder tevoorschijn halen, en het JOKA transfer dat er op zat terug plaatsen. Maar dat komt later nog eens.
Dankzij het Paasweekend, en het prachtige weer kon ik lekker doorgaan met de bakfiets. Vandaag zou ik pogen om de bakfiets weer in elkaar en rijdend te krijgen. Met al het voorwerk dat ik de afgelopen weken heb gedaan zou dat mogelijk moeten zijn. Al kom je natuurlijk altijd wel wat dingetjes tegen.
Als eerste het nieuwe spatbord die ik via Abram heb aangeschaft erop. Ik had her oorspronkelijk een 70mm transportfiets achterspatbord op gezet. Die was te smal, en dit was een mooi moment om die te vervangen. Het nieuwe spatbord is ruim 90mm breed. Dat zie ter stukken beter uit! Vervolgens het wiel, de ketting, kettingscherm, linker crank en rem er weer op.
Nog twee (andere) pedalen erop. De assen van de ander pedalen zitten muurvast in de cranks, dus de andere pedalen op de asjes gezet. Dit zijn ook Union transport pedalen, maar bij deze wordt het draaien van de blokken tegengehouden, wat prettiger is tijdens rijden.
Daarmee is de aandrijving klaar. Volgende stap is de bladveren erop, met de nieuwe U-bouten. Mooi waterpas vastzetten.
Nog even wat speling uit de voorwielen wegwerken en de wieldoppen er weer opdraaien:
En daarmee is het onderstel klaar voor de bak:
Eerst de bodem los op de bladveren:
De bak zet ik later pas vast op de bladveren, omdat aan iedere kant een gat voor de slotbouten vlak naast de banden zit, waardoor ik die slotbouten er heel lastig in krijg als de bodem al op zijn plek zit. Iets om over na te denken als je een bak ontwerpt 🙂
Het achterpanel erop, en de hoekprofielen erop vast zetten waarmee hij aan de zijpanelen wordt gekoppeld:
Stuur en bakvastzetter er weer op.
Om de bakvastzetter zitten nu krimpkousen, een veel betere en netter oplossing dan lagen, doorgesleten tape:
Dan aan de zijpanelen beginnen. Elk zit met 5 M12 slotbouten vast. Ja, flink overkill misschien, maar het zit wel lekker vast. Deze keer heb ik RVS slotbouten genomen, in de hoop dat die niet gaan reageren met het hout. Daar onstonden namelijk zwarte vlekken rondom waar het hout later ging rotten. De vorige slotbouten waren ook flink verroest. Ik heb nu ook een kit randje tussen de bodem en de zij en achterpanelen aangebracht, om te voorkomen dat er vocht tussen kan gaan zitten.
Moeren vast draaien van de slotbouten 🙂
Dan nog de bak vastmaken op de bladveren. Dat was even gedoe. De linker kant viel mee, maar rechts lijnde de gaten niet goed op. Met wat spanbanden en uitboren van de gaten in de bodem voor elkaar. Dan nog de klep, voorspatborden en koplampen erop en dan is het tijd om pannenkoeken te bakken.
De bak is weer klaar voor gebruik. Nog een paar dingetjes te doen, zoals de verlichting aansluiten en nog een paar kleine afwerk klusjes. Maar hij staat er weer mooi bij, en een rondje rond het pleintje deed hij heel soepel.
De voorste zijsteunen heb ik wat naar achteren geplaatst, zodat de koplampen niet meer uitsteken. Staat beter, en zijn ze beter beschermt mocht er een botsinkje plaatsvinden.
Vanavond zou ik het balhoofdlager even aan pakken en de trapas erin zetten. Helaas wat tegenvallers. Ik had het balhoofd zojuist uit elkaar gehaald, en verwachtte eigenlijk alleen nieuwe kogels en vet erin te moeten doen. Helaas:
De onderste conus is kompleet verroest. Die gaat er dus niet meer op. De onderste cup viel er zo uit. Die moet dus goed vastgezet worden. En de conus van de balhoofdas is ook goed versleten. Nu heb ik nog een NOS balhoofdas liggen dus maar eens kijken of ik die kan gebruiken. Ook had ik de verkeerde maat kogels ervoor. Ik dacht dat er 5/16″ in zat, maar dat is 9/32″. Eens kijken of ik die nog heb, anders moet ik die nog even bestellen.
Ik had niet lang geleden er nog een andere trapas ingezet. Per ongeluk had ik toen een kortere gepakt dan ik dacht, waardoor er zeer weinig ruimte tussen de linker crank en achtervork overblijft. Om dat te verhelpen wilde ik er een langere in zetten. Helaas ligt de conus net te diep, waardoor de stofkap aan ligt. Dus daar moet ik morgen nog even wat gaan wisselen.
Update: NOS onderste conus gevonden, dus die gaat erin. Helaas was de bovenste conus van de NOS balhoofdas gesloopt, dus die as kan ik niet gebruiken. Ik heb nog losse NOS boven conussen, maar die zijn helaas net te klein.
Na een weekendje hard werken weer even een update. Ik had meer foto’s willen nemen, maar met mijn handen onder de olie/verf (wel met handschoenen), kon ik mijn telefoon niet bedienen.
Het houtwerk zit weer in de olie. Gisteren Danish oil verdund met terpentijnolie (niet te verwarren met terpentine), gebruikt als impregneerolie. Alles goed met een kwast ingeolied, en na een half uurtje ongeveer, afgenomen met oude lappen. Vandaag onverdunde Danish oil aangebracht op dezelfde manier. Het houtwerk ziet er weer mooi uit.
De vooras, frame en beugel van de eerste aflak laag voorzien. Hiervoor heb ik Sigma S2U Gloss, kleur Ral 9005, gebruikt. Uiteraard eerst alles geschuurd en stofvrij gemaakt en ontvet.
Vervolgens de bladveren, spatbordstangen en binnenkant spatborden voorzien van een laag Brantho (the rust mutilator).
Ook heb ik met nog wat schuurmiddelen geëxperimenteerd, om te kijken wat nou het fijnste werkt. In plaats van schuurpapier werken de schuurpads van 3M toch wel veel fijner. Omdat die zacht zijn, kom ik veel makkelijker in alle hoekjes, en kan ik het ongelijke oppervlak beter schuren zonder de hoogtepunten te veel kaal te schuren. Ook gaat die schuurpad best wel lang mee, dus daar ga ik in de toekomst meer meer werken. Als je oneffenheden juist vlak wil maken zou ik er niet mee werken.
Volgende week hopelijk weer verder als het weer mee zit.
