Juncker uit Apeldoorn

Het Apeldoornse Juncker is niet te verwarren met het Rotterdamse Juncker JCR. Apeldoornse Junckers zijn ook zonder balhoofdplaatje meestal te identificeren door de bedrading die op listige wijze in het frame is weggewerkt. In 1968 werd de Juncker samen met Simplex en Locomotief overgenomen door Gazelle.
Hier de afbeeldingen uit de prijscouranten van 1938 en 1940.

1938, Juncker Transport Populair:

1938, Juncker Kruis-Transport Populair:

1938, uitleg over de werking van het standaard:

1940, de modellen Normaal, Kruis-Normaal en Progres voor extra zwaar transport (laadvermogen 150 kg i.p.v. 100 kg):


Met dank aan Velorama

De Juncker van Cees

Hallo,

Ik heb sinds tijden (een jaar of 15) ook een transportfiets. Ik had hem in de tijd van iemand gekregen die er toch twee had en er dus een over had. Het was een Gazelle in een niet al te beste staat, dus ik had hem uit elkaar gehaald met de bedoeling om hem op te knappen. Maar ja gebrek aan tijd staat hij nu nog uit elkaar in mijn schuur.
Nu heb ik altijd op oude fietsen gefietst. Merendeels op opoe fietsen waaronder een Gazelle Populair. Deze was op het laatst ook in een slechte staat waardoor ik hem kon ruilen met een moderne Gazelle. Had ik dat maar nooit gedaan. Als je oude fietsen gewend bent fietst dat toch wat minder en het slijt veel sneller.
Na drie jaar erop gefietst te hebben werd hij in september gestolen. Laat de dief er blij mee zijn want ik was er eigenlijk blij mee dat hij weg was. Remmen waren stuk, een band lek (moest steeds opgepompt worden) etc. Nu kon ik weer kijken voor een oude fiets. Het werd deze Juncker. Toen ik hem kocht kwam bij de achterband de binnenband eruit. Dus na een stukje “gefietst” te hebben werd de deal gesloten. Thuis gekomen heb ik er een nieuwe band erop gedaan en hij fietste geweldig tot een week later de voornaaf het begaf. Toen de achterwiel lager ook begon te haperen deed het me te besluiten om er twee andere nieuwere wielen in te zetten.
De wielen die erin zaten hou ik erbij om later misschien om te spaken, want het zijn ook niet de originele maar wel oude wielen. Op advies van Charles en Erwin heb ik er 28” x 11/2 (40-635) banden opgedaan. Nu heb ik ook aan twee spekbanden van Vredestein kunnen komen die er de volgend jaar zomer (ver weg) opgaan.
Voor de rest doe ik er weinig aan dan alleen ervan te genieten met fietsen, want als hem uit elkaar haal om op te knappen ben ik bang dat hij naast de Gazelle beland.

Mvg.

Cees.

Trip door Het Land van Maas en Waal

Hoi Bas,

Ergens in het verleden heb ik beloofd om nog een keer met foto’s te komen van mijn Juncker die ik in onderdelen heb gekocht van iemand die hem uit elkaar heeft gehaald om hem op te knappen.
Hij zit inmiddels in elkaar en ik heb er net 120 kilometer mee gefietst. O.A. door Het Land van Maas en Waal.
We, ik en mijn vriendin zijn een weekeindje aan het fietsen gegaan en hebben een paar foto’s gemaakt die ik meestuur.
Het verhaal van haar fiets is ook wel aardig omdat zij die van haar tante heeft gekregen en dat is toevallig de Moeder Overste van een klooster in Moergestel.
Zij, tante Gonda, vertelde mij dat er één fiets was voor meerdere personen in het klooster en dat de fiets altijd mee naar boven moest zodat ie droog stond.
Zuinigheid staat hoog in het vaandel daar bij de dames en het ding ziet er dan ook nog als nieuw uit terwijl ie toch 60 jaar oud is.
Typisch “van een oud vrouwtje geweest”.

Omdat niet iedereen die de fiets gebruikte even groot was werd het zadel iedere keer in hoogte versteld.
Door de tijd heen gebeurde dat steeds minder omdat er steeds minder mensen in het klooster gebruik van maakten.
Zij werden te oud of overleden.
Toen zij zich realiseerde dat het zadel al een paar jaar niet meer versteld was bedacht zij dat het eigenlijk haar fiets was geworden.
Toen zij ook de leeftijd bereikte om niet meer te fietsen, zij is inmiddels 90 jaar oud, heeft zij de fiets aan mijn vriendin, haar nicht, geschonken.
Het is deze fiets en de staat waarin hij verkeerde die mijn oude hobby weer nieuw leven heeft ingeblazen.

Nu dus weer volop met transportfietsen in de weer waar er ondertussen weer meerdere in de weg staan bij mij in de gang en in de schuur.
De Juncker waar ik zelf op fiets is de eerste die ik na al die jaren weer aan heb geschaft en volgens mij heb ik daar erg veel geluk mee gehad.
Het ding Fietst werkelijk als een tierelier en ik heb hem alleen maar in elkaar moeten zetten. Ik bedoel dat er geen enkele reparatie uitgevoerd hoefde te worden en dat er aan de lak ook niets hoefde te gebeuren.
Op de trapas zat een beetje speling maar dat was volgens mij nog een kinderziekte. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat de fiets werkelijk in gebruik is genomen als transportfiets door een winkel of ander bedrijf.
Het is ook wel eigenaardig dat er een tandkrans van Gazelle in zit en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de fiets zo gebouwd is.

Misschien is de fiets gebouwd in een periode waar transportfietsen eigenlijk niet meer zo gebruikt werden omdat ze verdrongen zijn door de bestelauto en het feit dat mensen hun boodschappen zelf gingen halen.
Ik kan me voorstellen dat ze eigenlijk uit het catalogus werden gehaald terwijl er nog wel onderdelen in de fabriek aanwezig waren.
Volgens het framenummer werden ze al twee jaar niet meer verkocht.
Omdat Juncker al eerder overgenomen was door Gazelle lijkt het me niet helemaal ondenkbaar dat ze alles wat ze hadden gewoon in elkaar hebben gezet en het maar te koop hebben aangeboden.

Er zat geen kettingscherm op en ik kan ook nergens tekenen ontdekken dat er een opgezeten heeft. Ik heb wel geprobeerd om er een nieuwe op te zetten maar de ketting liep tegen de boutjes van de achterste bevestiging aan.
De enige manier waarop dat opgelost kan worden is ruimte te maken tussen het wiel en het frame. Dat heb ik dus nog maar even uitgesteld en zo erg vind ik het niet.
Er heeft ook een Primus van Lepper opgezeten maar dat heb ik gauw verwisseld voor mijn oude en vertrouwde concorde. Het is een oud model met horizontale veren onder het zadeldek.
Het ding is al oud maar zeker voor de langere ritten toch wel wat comfortabeler fietsen. Ik kan het niet waarderen dat het lijkt of ik een meisje ben als ik een uur op mijn fiets heb gezeten als u begrijpt wat ik bedoel.
Het kan natuurlijk zijn dat ik een slecht exemplaar heb getroffen en als er iemand betere ervaringen heeft met een Primus dan houd ik me aanbevolen voor eventuele tips en dergelijke. Het oog wil ook wat en zo’n Primus ziet er natuurlijk wel mooier uit.

De lichtinstallatie zat er niet bij en komt uit Oirschot en van Marktplaats.nl. Het achterlicht is van Philips, de dynamo is een “La Luz” en de koplamp is van Bakkeliet.
La Luz heb ik natuurlijk al proberen te vinden op het net maar dat leverde geen resultaat op. Het ding doet het overigens uitstekend en rolt niet zwaar.
De koplamp draagt de naam Unigro op een apart schildje waar ook nog op staat dat er 8 volt doorheen mag.
Voor het achterlicht gaat er een elektriciteits kabeltje door het frame heen. Ik ben vergeten om er een foto van te maken maar het rubbertje achter het balhoofd om het kabeltje te beschermen zat er nog in.
Vlak bij het achter wiel onder aan het frame zit een “palletje met een veertje” waar je dan weer een draadje aan vast kunt klemmen en het dan weer in het achterspatbordsteuntje kan laten verdwijnen. Op de foto van de achteras kan je het kabeltje zien.
De rode handvaten komen van de markt. Ze liggen lekker in de hand maar als ik aan een paar bakkelieten kan komen worden ze uiteraard vervangen.
Misschien kan ik van het model wat er nu op zit nog aan een paar zwarte komen. Ik moet zeggen dat het wel fijne dingen zijn. Zeker als het wat kouder is omdat ze op een of andere manier de warmte van mijn handen vasthouden. Om de kosten hoef je het niet te laten want de marskramer vraagt er maar €1,50 voor. Made in Italy!! Wat wil je nog meer!?

De as van het voorwiel vind ik ook mooi. Daar staat het logo van Juncker ingeslagen en het ziet er uit alsof het een echte transportnaaf is.
In het achterwiel heb ik bij wijze van experiment toch maar even een “duomatic” gespaakt (‘k zou het niet doen maar ik kon het niet laten) wat me eerlijk gezegd niet helemaal goed bevalt dus die gaat er weer uit.
Het ding loopt me niet licht genoeg en zware verzet wordt bijna niet gebruikt.
Geloof het of niet maar we zijn er de Zeven Heuvelenweg bij Nijmegen mee afgesuizt, tenminste naar beneden was het suizen, en toen was het wel handig maar verder kan ik er niet zoveel mee.
Ik heb ook al een paar velgen voor transportfietsen in mijn handen gehad; met puistjes, zonder puistjes, met 36 gaatjes, met 40 gaatjes, 38mm breed 40mmbreed en kwam er achter dat er bij mij velgen op zitten van 43mm.
Ik had nog niet begrepen dat er zoveel verschil in de breedte van fietsvelgen zit.

Van mij mogen fietsen wel opgeknapt worden alsof ze naar het museum moeten maar ik fiets er toch liever op.
Ik ben dan ook benieuwd of er mensen zijn die dat met mij delen en mee willen denken over een rally of toertocht voor transportfietsen.
Het lijkt mij werkelijk wel aardig om een soort elfsteden tocht te organiseren voor mensen die niet alleen maar in hun sleutelhok willen blijven hangen.
Dus als er iemand is dan moet ie maar even contact met me opnemen dan kunnen we eens kijken waar we mee op de proppen kunnen komen.

En nu ga ik weer verder met mijn Gazelle en ik heb ook nog een Phoenix om me op uit te leven maar die zijn er alle twee wel iets slechter aan toe dan deze Prachtige Juncker.
Als ik daar ook foto’s van heb dan komen ze deze kant op.

Groetjes van mij,
Charles Waagenaar.

Afbouw-transportframes Empo en Juncker

Dit zijn frames om zelf af te bouwen voor de fietsenmaker van Juncker (1937-38) en Empo (1935-36). In de Eysink onderdelen prijscourant (1932-33) worden de losse frames ook genoemd, maar daar staan geen afbeeldingen bij.

Erwin de Groot

Uit de prijscourant van Empo 1932-33 (klik voor volledige weergave)

Uit de prijscourant van Juncker 1937-38 (klik voor volledige weergave)