Nou… het is gis-en gokwerk. Nog met Herbert erover gehad. I.p.v. eikenblad toch gekozen voor een Franse lelie, fantasielogo naar de vage print van Maxwell.
Beetje krokant, maar goed. Bij gebrek aan beter, een Standaard rek. Nu is het nog wachten op de bakhoofdset.
Vandaag flinke voortgang geboekt. Ik had alleen de middag, en daarvan een deel verloren omdat ik eerst naar de Gamma moest, toen ik mijn fiets van het slot af wilde halen erachter kwam dat mijn sleutels nog thuis lagen en dus heen en weer kon lopen voor ik terug kon rijden. Maar goed, eindelijk aan de slag, en het frame en nog een beugel met de roterende staalborstel schoon gemaakt.
Gelijk even gekeken of ik merkjes kon vinden op het frame. In ieder geval een framenummer: 1407 als ik het goed zie. Daarmee ben ik nog een stukje zekerder dat het toch echt een Maxwell is, omdat dat een van de weinige merken bakfietsen is die framenummers insloegen. Al is de orientatie wel anders dan bij de Duplex van Robis. Ook een veel lager nummer, dus ouder frame misschien?
Aan de andere kant staat nog een lug nummer, niet heel duidelijk (foto ook niet helaas), maar zou 30 kunnen zijn:
Verder niets kunnen vinden. Het frame is ook flink gehavend. Dat wist ik al, maar nu ook duidelijk te zien. Pokdalig, deukjes, reparaties door het hele frame aanwezig. Toen ik de bakfiets net had was het frame ook flink krom, waardoor ik zo’n 20cm uit het midden reed. De achtervork is overigens ook niet origineel meer, die had ik zelf al vervangen omdat het origineel weggerot was.
Nog wat plaatjes:
Achter het balhoofd is bovenop ooit iets erop gesoldeerd, waarvan de functie niet duidelijk is. Mogelijk een stop geweest om te voorkomen dat het stuur te ver doordraait, waardoor de spatborden tegen het frame komen? Doet in ieder geval niets meer. Ik laat het maar lekker zitten.
Door alle putjes kan ik hem nooit helemaal roestvrij krijgen. Dat is wel noodzaak voor goede bescherming tegen roest. Echter had ik al Brantho-Korrux 3 in 1 aangeschaft voor de bladveren, omdat dat lekker elastisch blijft, en een zeer goede bescherming geeft tegen roest, ook met resten roest eronder. Die kwam namelijk zeer goed uit de roest test van de Oldtimerautosite (Hammerite was overigens mijn bakfiets origineel mee geverfd, en kwam in tegenstelling tot op de site er bij mij heel slecht uit op alle vlakken). Brantho word wel dof en bleek naar verloop van tijd, maar ik gebruik het als primer, dus dan hoop ik dat het goed zal gaan. We zullen het zien š
Het lakken ging in ieder geval heel rap, en het dekt ook in een laag:
En zoals je ziet, mijn schuur is een beetje vol. Dat was hij al, maar met een bakfiets in onderdelen erin pas het maar net. Fietsen kunnen er nog uit gelukkig.
Tot zover de belettering. Ik heb de font gebruikt van het Maxwell boekje van 1939.
Van de scan heb ik genoeg schetsen gemaakt maar het is te vaag. Nu moet er naast de “balkjes” nog iets van een eikenblad, vlamachtig iets komen. Ik gok eikenblad ….
Deze roestige, maar verder nog vrij originele Maxwell (?) kruisframe stond eventjes op marktplaats, maar was ook zo snel weer verdwenen:
Waarschijnlijk een Maxwell, te zien aan de afstand tussen de twee onderste buizen bij het balhoofd (bij Juncker staan die dichterbij). Heel zeker weet ik het niet, omdat de voorvork niet de kenmerkende twee groefjes heeft.