Hoi Bas,
Er rijdt weer een nieuwe Gazelle transportfiets rond in Nederland en deze keer staat het bijvoeglijk naamwoord nieuwe niet tussen haakjes.
De fiets was de slechtste van twee die te koop aangeboden werden .
Alles wat ze van de geschiedenis wisten was dat de fiets zes jaar buiten had gestaan. Nadere inspectie suggereerde zes decennia en er is dan ook niet zo veel voor betaald.
Na demontage bleek echter dat er misschien van alles met de fiets is gedaan, er zat rode-, groene- en dikke omgekrulde lagen aluminiumverf over elkaar heen, behalve fietsen.
Alles was nog nieuw van binnen! Het vet, typisch rood-bruin en een beetje ingedikt zat nog overal in de trapas, balhoofd en voornaaf. Het was duidelijk te zien aan de kogelbanen dat er niet of nauwelijks gebruik van is gemaakt. De ketting en tandwielen waren ook nog nieuw.
Dat was natuurlijk een leuke verrassing maar het riep ook vragen op. Wat was hier aan de hand?
Het is wel duidelijk dat er vroeger veel waarde werd gehecht aan en moeite werd gedaan voor kwaliteit maar deze fiets, zelfs een jaar ouder dan ik en nog steeds niet versleten dat gaat een beetje te ver.
Misschien een keer gereviseerd en vlak daarna weggezet?
Gekocht en nooit gebruikt behalve voor carnaval? (de serpentines zaten nog tussen de ketting en tandwielen )
Wie zal het zeggen.
Het was dus geen restauratie maar een uitgebreide poetsbeurt die ik de fiets gegeven heb. Naast een paar onderdelen om er weer een complete fiets van te maken is er niet zo veel aan gedaan.
Alleen maar even alle nippels er uitgehaald omdat daar ook overal verf op zat. Alle nippels kwamen zeer makkelijk los en de spaken waren alleen maar een wit van de zink-zouten.
Die heb ik wegepoetst met scotch brite en lijnolie. Dat leverde een fraai geleefd grijs op. Er was gelukkig niets ontvet voor het schilderen dus de verf liet zich verwijderen met een stevige duimnagel
Wat ik deze keer geleerd heb is dat Gazelle voor zijn transportfietsen speciale lange crankspieën gebruikte.
Die zijn er deze keer ook weer heelhuids uitgekomen en konden dus weer terug. Het viel daarbij op dat de crancks niet helemaal in lijn stonden en omdat ik me niet voor kan stellen dat ie zo uit de winkel is gekomen staaft dat het vermoeden dat de fiets een keer gereviseerd is.
Het licht zat er ook niet bij maar daar had ik nog een mooi PRICO setje voor. PRIma COncurrentie dus.
De pedalen zijn inmiddels vervangen door nieuwe UNION transportfietspedalen. Die lagen nog in Beuningen en ik kon natuurlijk niet wachten om de fiets even uit te proberen dus ik heb er voor de testrit maar even UNION ’toer modern’ ingedraaid.
De handvatten en het kettingscherm moet er ook nog op maar ik zet vast een paar foto’s neer.
De banden zijn van Vredestein. Retro 28 × 1¾” of 47-622 met de merknaam in het loopvlak. Die moest ik even héél hard oppompen omdat ze niet meteen in de hiel terecht kwamen. Ze bleven een beetje hangen maar nadat ik wat extra druk op de ketel had gezet kwam het goed. Ze zitten er lekker strak op zullen we maar zeggen.
Alles bij alles weer een prima fiets die heerlijk fietst.
Wat me nog steeds niet helemaal zint is de lak. Ik heb nog steeds geen goede lak weten te vinden. Tenminste niet in spuitbussen. Deze keer ook weer Motip gebruikt en dat is zeer comfortabel spul om mee te werken maar de krasvastheid van het spul is niet om over naar huis te schrijven. Dus dan maar hier naartoe
Komt meteen weer voor de geest dat het mooier en vooral leuker is om de oude lak zoveel mogelijk in stand te houden. Als het enigszins kan doe ik dat ook maar bij veel transportfietsen is dat geen optie meer. Zeker niet als er al meerdere lagen verf overheen gekliederd is.
Ik heb een compressor staan waar ik eventueel mee zou kunnen spuiten dus als er iemand goede raad heeft dan heeft ie aan mij een goede geïnteresseerde.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar
